geçen yıllarda piyasaya çıkan ve beşiktaş tribününden insanların yazar olduğu, mizahi yönüde yüksek olan dergi. artık yayınlanmamaktadır.
her hafta sayısal lotoda çıkacak rakam tahminleri yapılırdı.
"Içimizden gelen seste kutsal ruh diyor ki;" şeklinde lafa başlanır ve 6 tane rakam söylenirdi. O hafta diyelim o dergiyi 5 bin kişi aldıysa, hepsi sadece o rakamları ve çoğu sadece o dergide yazıyor diye, tek o 6 rakama oynardı.
...Kazayla o haftalarda o numaralara bir çıksaydı, parayı 5 bin kişi bölüşecekti.*
çarşı beşiktaş tribünleri uğruna canlar vermiştir.
gençlikler heba olmuştur.
Yalnızca bunu hatırlatıp insanların bildikleri konuları söylemesine Hodri meydan diyoruz.
Bir şey bilipte konuşmayan namert ve şerefsizdir.
Ayrıca Her olayda seba'yı ağzına dolayanlar aciz ve zavallıdır.
Çarşı bir ruhtur çarşıyı inkar edenler ruhsuzdur.
siteye girildiğinde de tribünden çekilmiş aşağıdaki beste çalmaktadir.
Bu sevda bitmez hasret bitmez
isteyene gider iç fark etmez
bu alemde çarşı herkeze karşı
allah affeder çarşı affetmez..!
forzabesiktas seneler once dunyada ilk once besiktas taraftarinin cikarmis oldugu derginin de adidir.
forzabesiktas.com internet sitesi ise 2002de ilk baslarindan beri icerisinde bulundugum fakat yavas yavas tribun degerlerinin bozuldugu sitedir. ****
sadece gerçek isim ve soy isminizle üye olabildiğiniz site. bütün basın traş forza beşiktaş. ama forumlarında pek okunacak bir şeyde yoktur genelde ''inşallah yeneriz'' tadında mesajlar vardır.
ana sayfasına kazım koyuncu'nun trabzonspor formalı resimini ve yazısını koyarak sadece futbola değil insanlarada değer verildiğinin en büyük örneklerinden birini göstermiş site...
forum bölümü bir haftalığına kapanan çarşı'nın resmi sitesi. irc bölümü açıktır. insanların aklını başına devşirmediği görülürse, bir daha hiç açılmayabilir.
şöyle bir duyuru yayınlanmıştır;
"FORZA BEŞiKTAŞ FORUM" BiR HAFTA SÜREYLE KAPALIDIR :
Çocuklar; bizim çocuklar, mazimizin gurur timsalleri, şimdilerin büyükleri ağabeylerimiz. Çoktan karar vermişlerdi bile; siyahın ve beyazın ayrılmadığına ve arasında bir çizgi olmadığına. O yüzdendir ki; tam gençliklerinin ilk adımlarında kendi hayatlarına yürüyecekken, koşar adım geldiler Beşiktaş'a. Bir kere başlamıştı dava, kapalı davası; namus davası... Gençliğinin ilkbaharında bir kızı öpmeden daha müebbete mahkum olmuşlardı davalarında. Kendi cezalarını kendileri kesip; kırmıştı onlarca gençlik kendi kalemini bu uğurda. Ah bu sevda, bu Kartal yuvası, namus davası hayata rest çekilmiş bir isyanın muhtırası...
Elleriyle koydular yüreklerini iki direğin arasına. Göğüs gerdiler bu eşkiyanın dünyasına. Bırakın diğerlerinin kapalıya girmelerini , giremiyordu bile rüyalarına. Rüyalarına bile ambargo koymuşlardı ve tüm oyunlarını bozmuşlardı. Yiğitlik, arkadaşlık, kardeşlik ve yörüngesinde oldukları tek hükümdarları; Beşiktaş. Yıllarca onun için savaştılar, karış karış adım adım arşınladılar vatan toprağını. O nereye; onlar, on binler oraya. Deplasman deplasman namını bıraktılar tüm ülkeye. Konya'daydılar, Van'da, Antep'te hep beraberdiler yarılan ekmeğin buğusunda, omuz omuzaydılar tüm kavgalarda, düşenlere omuz atarak değil, tutup omzundan halaya katarcasına omuz omuza girdiler kavgalara. Kol kola verip geldiklerinde, korkutmadı hiçbir zaman mapus damları. Uğruna göz karartıp, hep bembeyaz düşler gördükleri sevda yolunda yıldırmadı, yıldıramazdı da zaten zorluklar. Uğruna sabahlamalarda doğan kardeşlikle sıvadılar tüm çatlakları barikatlarında. Bu barikat taşla betonla değil, Beşiktaş uğruna çarpan, göğüs kafesinden söküp de koydukları yürekleriyle inşa edildi.
Çeyrek asrına geldiler onurlu davalarının, ilk koydukları sapasağlam yüreğe onlar binler yürek vermiş, gördüler. Bu barikat boy verirken; Beşiktaş'ı korumak için, saldırılar mı görmediler, yıkım harekatları mı, soytarılar mı... Ama dinlemediler, görmediler, en gerektiği yerde en ölümcül darbeyi verdiler, barikatı inşa etmeye yürek yürek devam ettiler. Onurlarının ve davalarının kutsallığına düşmanları hiçbir zaman erişemediler. Hiçbir şey yaralamadı da ciğerlerinin orta yerine yedikleri hançerler üzdü onları. Tertemiz bir geçmişe, onurundan taviz vermeden devam eden mücadeleye, çeyrek asırdır süre gelen barikat inşa çalışmalarına laf edenler bir gün o yiğitlik dolu, aşk dolu, Beşiktaş'ı her daim koruma amaçlı inşa edilen barikata hançerleriyle tırmanmaya çalışırken barikat çelik kesilecek ve altüst olacak tüm planları. Çeyrek asırdır diğer hançercilere olduğu gibi...
Bu barikat düşmez, inşaat bitmez!!!
Yürekleriyle inşa ettikleri bu barikatta A'dan Z'ye tüm Ağabeylerimiz; bu barikata yürek verenlerin, bizlerin güç aldıklarıdır.
Forza Beşiktaş demokratiktir, özgürdür dedik fakat bazılarınız bu demokrasiyi, özgürlüğü hadlerini aşarak büyüklerimizi eleştirmeye değil, büyüklerimize hakaret etmeye getirmiştir.
Bu Demoratik platformda Çarşı'ya dil uzatanlar, Çarşı'nın adaletiyle yargılanacaklardır.
Herkes aklını başına alana kadar gerekirse hiç açılmayacaktır.
Ulusoy ve Yıldırım'ın fotoğrafları yan yana ve üzerlerine çarpı konulmuş şekilde yer alırken, "Elbet bir gün, ektiğiniz kin ve nefret tohumlarının içinde boğulacaksınız! Türk sporunun içine ettiniz!!! Bu lig için fazla şerefliyiz!" görüşlerine yer verilen site.
alinan 8-0 lik liverpool maglubiyetinin ardindan agiz birligi edip, besiktas uzerinden geyikmis, eglence malzemesiymis, otmus, bokmus... yapan bir kisim akli havada, capulcu medya mesubuna ve dunku fener macindan sonra tribunde birden sekize kadar sayan dingillere gereken cevabi vermis, "yeneriz de yeniliriz de size ne ulan, siz kimsiniz ki?", "Defolun siyah ve beyaz renklerden" diye lafi gedigine oturtmus, hislerime tercuman olmus yazinin ana sayfasi oldugu taraftar sitesi.
Bugün bütün medya, ağız birliği etmişçesine, utanmaktan sözediyor.
Size ne oluyor? ister 10-0 yeneriz, ister 8-0 yeniliriz. Biz seviniriz, biz üzülürüz. Rahat bırakın bizi. Acımızı demlendirelim, kavgamızı edelim. Aşkımızı tazeliyelim.
Sınavda, 8 notunu "kendisi alan"; ama notu 3 olunca, "hocanın verdiğini" söyleyen sorumsuz talebe anlayışı vardır. Aynı o talebeler gibi, -ama mâsum olmayan- medyacılar da, 2 hafta önce "Liverpool''u yendik" diyordu. Bugün, "kahrettiler", "utanmazlar", "utandırdılar" vb. başlıkları attılar.
Dün maçtan sonra yorum yapan Mehmet Aslan, bugün "ikitelli''nin en bi utangaçı" E.Özkök''ün Hürriyet gastesinde ne yazmış diye baktım. Yazısını şöyle bitirmiş: "Shankly Gates... Liverpool'un kurucusu... O, "Futbol hayat memat meselesi değildir, ondan çok, çok daha önemlidir..." demişti. Önemli olan kaybederken ne kazandığımızdır"
Shankly Gates, Anfield''in kapılarından birinin adı. Bill Shankly''nin anısına, o isim verilmiş. Olmayan bir insanı, Liverpool FC kurucusu yapan utanmayacak. O gastenin sorumlusu, sahibi utanmayacak, Beşiktaş utanacak. Öyle mi? Hırsızlık mı yaptılar, elle gol mü attılar, kavga mı ettiler, yalandan yerlerde mi yuvarlandılar, rakibi mi sakatladılar? Niye utanacaklarmış ki.
Evet, üzüldük. Çokkkk üzüldük.
Ne yaptı bizim çocuklarımız? Bu sene bütün maçlarda yaptıkları gibi ileri top şişirdiler. Ankara maçından farklı mı oynadılar? Aynı topu oynadılar. Gelgelelim Liverpool, Ankara değildi. Bu fark, sonuca yansıdı. Yenilgi, hezimete dönüştü. (Benitez, 7-0 iken bastırın diye işaret yapıyordu, oturduğu yerden. Herkes Lucescu değil elbet. 3-0''dan sonra "Yana oynayın. Onların da ailesi, çocuğu var" desin.)
Ortalık, son haftada olduğu gibi, büzülmemiş torba misali beyânat fırtınasına tutulunca; Müslüm Gürses''i medya maymuna çeviren medyaya da söz hakkı doğdu. Doğal olarak.
Ama medya, söz hakkını kullanmakla yetinmedi. Bugün, adı Vatan olan gastenin spor sayfasında, Beşiktaşlı futbolcuların maçtan önce toplu olarak çektirdikleri fotoğraf vardı. Sayfanın üçte ikisini kaplıyordu neredeyse. Kocaman. Ve her bir futbolcumuzun gözünde bant vardı. Hani, kocaman çıplak kadın resmini basıp, sahtekârca memeuçlarına bant koyarlardı ya. Ondan. O günlerdeki gazeteleri göremediyseniz, tecavüz edilenlerin gözlerine konan bantları görmüşsünüzdür. işte tam da ondan.
Gazeteciliğin alnına kara leke sürdüğünüz hergün için utansanıza. Kaptığınız köşelerinizden milletin beynini iğfal edip Türkçeyi iğdiş ederken, oradaki resminize bant koysanıza. tevelerde bu işi yaparken maske taksanıza. Takmazsınız. Bir de poz verirsiniz. Utanmazsınız çünkü. Utanmaktan söz etmeyin.
Irak "operasyonunda" kullanılacak "kilit silâhları", manşet yaparken utansanıza. Her silâhın resmini ve fiatını basarak, gastenizin ilk sayfasını silâh dergisine çevirdiğiniz için utansanıza.
Sağlık haberleriniz, ilâç reklâmı olduğu için; ekonomi haberleriniz holdinglerin basın bülteni olduğu için utansanıza.
Dış "haber"lerinizi, kaynak göstermeden, ABD medyasından tercüme ederek hırsızlıkla yaptığınız için, utansanıza. Hadi emeğe, fikre saygınız yok diyelim. Tercümeleri de doğru dürüst yapmadığınız için bile utanmıyorsunuz. Tercüme yapıyorum derken Türkçe cinayeti işliyorsunuz.
iran''a yapılacak saldırının ABD''ye kaça malolacağını tercüme ediyorsunuz da, kaç insan evlâdı ölecek merak etmiyorsunuz. Ama siz, Bağdat müzesinin yağmalanmasını da sorun etmeyen "utangaç" kişilersiniz. O müzedekiler de, iran''dakiler de, insanoğlunun tarihi. O eserler bizim, benim. Yağmalanmasından, yok edilmesinden acı duyuyorum; çocuklarımdan utanıyorum, emanetlerini koruyamadım diye. Ama hırsızlar, başka hırsızları ancak kıskanır, sizin gibi. Hırsızlığa toz kondurmazlar. "Benim hırsızım çok yaşasın" diyor haberleriniz. Sizin hırsızlarınız da yaşamasın, başkalarınınki de. Hele Beşiktaş''takiler hiç yaşamasın.
Siz ne utanmaz, iki yüzlülersiniz.
Ahmet Çakar''ı Cem Papila''yı Ali Şen''i, bağrınıza basıp maaş verdiğiniz için utanmak aklınıza gelmez.
Futbolcu dövenlerin, onlara "yamyam" diyenlerin, futbolun sportmenlik özelliğini öldürenlerin kapısında kul olurken neden utanmıyorsunuz?
Futbol adamı olmaları, ülkemizde misafir olmaları bir yana; sıradan bir insana "çeribaşı", "kasap", "kürdanlı arap", "zenci", "kazık" derken hiç utanmamıştınız.
Ar damarı kalmamış medyacılar sizi. Defolun siyah ve beyaz renklerden.
NOT: Geçen maçtan sonra, "Yendik" dediklerinde yazacaktım bunları. "Beyler, size ne oluyor? Biz yendik. Siz Fatih Terim''in takımının Norveç maçından sonra böbürlenin, hiçbir katkınız olmadan. Ya da -ki;daha kuvvetle muhtemeldir- daha dün karşısında konuşurken kekelediğiniz FT için urgan yağlayın. Ne yaparsanız yapın ama Beşiktaş''ımdan söz ederken "biz" demeyin." diyecektim. Fakat o kadar çok şey yaşadık ki... Medyacılara sıra gelmedi.
penche.com'dan "Gecebekçisi" kardeşimize ellerine sağlık diyoruz.
Liverpool maci sonrasi aşırı yüklenmeden ötürü serverlarimizda meydana gelen sorun giderildikten sonra tekrar yayina geçeceğiz.
Bugün bütün medya, ağız birliği etmişçesine, utanmaktan sözediyor.
Size ne oluyor? ister 10-0 yeneriz, ister 8-0 yeniliriz. Biz seviniriz, biz üzülürüz. Rahat bırakın bizi. Acımızı demlendirelim, kavgamızı edelim. Aşkımızı tazeliyelim.
Sınavda, 8 notunu "kendisi alan"; ama notu 3 olunca, "hocanın verdiğini" söyleyen sorumsuz talebe anlayışı vardır. Aynı o talebeler gibi, -ama mâsum olmayan- medyacılar da, 2 hafta önce "Liverpool''u yendik" diyordu. Bugün, "kahrettiler", "utanmazlar", "utandırdılar" vb. başlıkları attılar.
Dün maçtan sonra yorum yapan Mehmet Aslan, bugün "ikitelli''nin en bi utangaçı" E.Özkök''ün Hürriyet gastesinde ne yazmış diye baktım. Yazısını şöyle bitirmiş: "Shankly Gates... Liverpool’un kurucusu... O, "Futbol hayat memat meselesi değildir, ondan çok, çok daha önemlidir..." demişti. Önemli olan kaybederken ne kazandığımızdır"
Shankly Gates, Anfield''in kapılarından birinin adı. Bill Shankly''nin anısına, o isim verilmiş. Olmayan bir insanı, Liverpool FC kurucusu yapan utanmayacak. O gastenin sorumlusu, sahibi utanmayacak, Beşiktaş utanacak. Öyle mi? Hırsızlık mı yaptılar, elle gol mü attılar, kavga mı ettiler, yalandan yerlerde mi yuvarlandılar, rakibi mi sakatladılar? Niye utanacaklarmış ki.
Evet, üzüldük. Çokkkk üzüldük.
Ne yaptı bizim çocuklarımız? Bu sene bütün maçlarda yaptıkları gibi ileri top şişirdiler. Ankara maçından farklı mı oynadılar? Aynı topu oynadılar. Gelgelelim Liverpool, Ankara değildi. Bu fark, sonuca yansıdı. Yenilgi, hezimete dönüştü. (Benitez, 7-0 iken bastırın diye işaret yapıyordu, oturduğu yerden. Herkes Lucescu değil elbet. 3-0''dan sonra "Yana oynayın. Onların da ailesi, çocuğu var" desin.)
Ortalık, son haftada olduğu gibi, büzülmemiş torba misali beyânat fırtınasına tutulunca; Müslüm Gürses''i medya maymuna çeviren medyaya da söz hakkı doğdu. Doğal olarak.
Ama medya, söz hakkını kullanmakla yetinmedi. Bugün, adı Vatan olan gastenin spor sayfasında, Beşiktaşlı futbolcuların maçtan önce toplu olarak çektirdikleri fotoğraf vardı. Sayfanın üçte ikisini kaplıyordu neredeyse. Kocaman. Ve her bir futbolcumuzun gözünde bant vardı. Hani, kocaman çıplak kadın resmini basıp, sahtekârca memeuçlarına bant koyarlardı ya. Ondan. O günlerdeki gazeteleri göremediyseniz, tecavüz edilenlerin gözlerine konan bantları görmüşsünüzdür. işte tam da ondan.
Gazeteciliğin alnına kara leke sürdüğünüz hergün için utansanıza. Kaptığınız köşelerinizden milletin beynini iğfal edip Türkçeyi iğdiş ederken, oradaki resminize bant koysanıza. tevelerde bu işi yaparken maske taksanıza. Takmazsınız. Bir de poz verirsiniz. Utanmazsınız çünkü. Utanmaktan söz etmeyin.
Irak "operasyonunda" kullanılacak "kilit silâhları", manşet yaparken utansanıza. Her silâhın resmini ve fiatını basarak, gastenizin ilk sayfasını silâh dergisine çevirdiğiniz için utansanıza.
Sağlık haberleriniz, ilâç reklâmı olduğu için; ekonomi haberleriniz holdinglerin basın bülteni olduğu için utansanıza.
Dış "haber"lerinizi, kaynak göstermeden, ABD medyasından tercüme ederek hırsızlıkla yaptığınız için, utansanıza. Hadi emeğe, fikre saygınız yok diyelim. Tercümeleri de doğru dürüst yapmadığınız için bile utanmıyorsunuz. Tercüme yapıyorum derken Türkçe cinayeti işliyorsunuz.
iran''a yapılacak saldırının ABD''ye kaça malolacağını tercüme ediyorsunuz da, kaç insan evlâdı ölecek merak etmiyorsunuz. Ama siz, Bağdat müzesinin yağmalanmasını da sorun etmeyen "utangaç" kişilersiniz. O müzedekiler de, iran''dakiler de, insanoğlunun tarihi. O eserler bizim, benim. Yağmalanmasından, yok edilmesinden acı duyuyorum; çocuklarımdan utanıyorum, emanetlerini koruyamadım diye. Ama hırsızlar, başka hırsızları ancak kıskanır, sizin gibi. Hırsızlığa toz kondurmazlar. "Benim hırsızım çok yaşasın" diyor haberleriniz. Sizin hırsızlarınız da yaşamasın, başkalarınınki de. Hele Beşiktaş''takiler hiç yaşamasın.
Siz ne utanmaz, iki yüzlülersiniz.
Ahmet Çakar''ı Cem Papila''yı Ali Şen''i, bağrınıza basıp maaş verdiğiniz için utanmak aklınıza gelmez.
Futbolcu dövenlerin, onlara "yamyam" diyenlerin, futbolun sportmenlik özelliğini öldürenlerin kapısında kul olurken neden utanmıyorsunuz?
Futbol adamı olmaları, ülkemizde misafir olmaları bir yana; sıradan bir insana "çeribaşı", "kasap", "kürdanlı arap", "zenci", "kazık" derken hiç utanmamıştınız.
Ar damarı kalmamış medyacılar sizi. Defolun siyah ve beyaz renklerden.
NOT: Geçen maçtan sonra, "Yendik" dediklerinde yazacaktım bunları. "Beyler, size ne oluyor? Biz yendik. Siz Fatih Terim''in takımının Norveç maçından sonra böbürlenin, hiçbir katkınız olmadan. Ya da -ki;daha kuvvetle muhtemeldir- daha dün karşısında konuşurken kekelediğiniz FT için urgan yağlayın. Ne yaparsanız yapın ama Beşiktaş''ımdan söz ederken "biz" demeyin." diyecektim. Fakat o kadar çok şey yaşadık ki... Medyacılara sıra gelmedi.
penche.com'dan "Gecebekçisi" kardeşimize ellerine sağlık diyoruz.
Liverpool maci sonrasi aşırı yüklenmeden ötürü serverlarimizda meydana gelen sorun giderildikten sonra tekrar yayina geçeceğiz.
"Size ne oluyor? ister 10-0 yeneriz, ister 8-0 yeniliriz. Biz seviniriz, biz üzülürüz. Rahat bırakın bizi. Acımızı demlendirelim, kavgamızı edelim. Aşkımızı tazeliyelim."
şeklinde bir bölümü olan, türkiye şartlarında cidden komik sayılabilecek bir yazı var şu günlerde site girişinde. hakikaten bana ne oluyor diyip buracıkta noktalıyorum entrymi.
bugün öğle saatlerinden beri erişilemeyen, server değişikliği yaşadığından dolayı da bu sorunla sık sık karşılaşan sitedir. yani tahmin edilenin aksine bugünkü mağlubiyetle alakalı bir durum değil. "90 dakika sonra burada kupa sevincimizi hep beraber yaşayacağız" diyip 1-5 biten kupa finalinden sonra yayını kaldıran fb tv'den öğreneceği daha çok şey vardır kısacası..
Benzer kriz dönemlerinde bizlere istinaden yapılan eleştirileri dikkatlice takip etmiştik. Bizler eleştirilmekten muaf tutulmak isteyen, dokunulmazlıkları olan insanlar değiliz. Fakat eleştiri ile hakareti, suç ile mahkûmiyeti birbirinden ayırt edecek insanlarız.
Korumanız gereken bizler değiliz, biz kendimizi koruruz. Korumanız gereken çArşı geleneğidir.
çArşı kimsenin kapıkulu değildir.
O gelenek hepimize, hiç kimsenin tebaası olmamayı, sadece ve sadece Beşiktaş'ımıza tabi olmayı söyler.
Evet, Beşiktaş bugün çok kötü günler geçirmektedir. Her birinizin içinde bir kızgınlık, bir öfke olması doğaldır. Her birinizin içinde bir isyanı barındırıyor olması doğaldır. Bunu dile getirişinizdeki ahlak Beşiktaş'a yakışır olsun. Bu çerçeve içerisinde hareket eden hangi insanımıza ket vurduğumuz görülmüştür!
Evet, Beşiktaş bugün çok kötü günler geçirmektedir. Sebepleri de bellidir, sorumlularda bellidir. Çözümün yolu yordamı da bellidir.
Daha önce de dile getirmiştik;
Taraftarlar olarak işimiz yönetimsel sorunların bir parçası olmak değil, yönetimsel sorunların çözümüne katkı sağlayan, üreten olmaktır. Tavrımız ne yönetime bizim üzerimizden -taraftar yanımızda- diye politika yapma hakkı verir ne de tavrımızın bu oluşundan ötürü çArşı yönetimden yana denilebilir.
Tabeladaki sonuca göre hareket eden insanlar değiliz, olmadık, olmayacağız.
Geçmişten edindiğimiz tecrübeler vardır. Bugün hala geçmişin faturasını üstümüze yıkmak isteyenlerin kendilerine taşeron aradıklarını da biliyoruz.
Çok yakın bir geçmişte, yine yüzünü taraftara dönerek beklenti içine girmiş olan kimlik sahibi insanlar seçim günü ortaya çıkmamışlardır. Çok yakın bir geçmişte yapılan mali kongrenin kürsüsü herkese açık iken o platformu kullanmayı tercih etmeyerek sağda solda havaya konuşmayı yeğleyip, "çArşı hala neyi bekliyor?" demişlerdir. Birilerinin stepnesi değiliz. Bu tavrımızdır!
Beşiktaş'ımız için bedenlerimizi verdik ama ruhumuzu asla teslim etmedik, etmeyeceğiz!
illallah ettiren edit : kazımımın trabizon formasıyla çekilmiş bir konser resmi vardır . bağnaz bi sevgi ölçeğiyle değerlendirmek yerine dur bakim resim nasılmış , neler yazıyomuş demek çok mu zor be canım ?
