bir keresinde toplu taşımada rastladığım kadındır. daha doğrusu lise çağlarında bir hanım kızımızdır.
ayakta yolcu sayısı fazla bir minibüs idi ( veya dolmuş her neyse ). kendileri kasıtlı olarak yaslandı efendim. tesadüf veya yanlış anlaşılma değil, alenen . hayır sesimi de çıkaramadım çünkü "delikanlı" dolu bir minibüs semt abisi mi dersin esnaf mı dersin desem ki " ya bacım git öte bildiğin yaslandın " orada kimse bana inanmaz. kız da dönüp bi " ya uzak dursana hayvaan" falan dese direkt patates ederler beni yani. kimseye de diyemem ki la ben değil o fortluyor.
olay müsait anı bulunca cama yüzümü dönüp hanım kızımıza göt dönmemle sona erdi.
halbuki türkiye gibi bir yerde bi kızın buna ihtiyaç duyması ne garip değil mi? yani elini sallasa kapında köle edeceği bi kitle var.
ilk etapta foşlanmak olarak okuyup, foşlanmak nedir düşüncesine düşülen, dalgınlığa gelmiş cümledir.
not:hiçbir kadın hoşlanmaz tezini savunuyorum. otobüste , minibüste gördüğüm kızlarımız birçoğu dönüp, arkadaki mala dirsek atmak suretiyle, yüksek sesle hakaret ediyorlar veya yaşı küçük, minyon tipli ise size "yardım edin bakışında" bulunuyorlar. Bu durumda fordçunun yanına yaklaşıp, "fordçu seni bir fortlatırım. aklın diman yerinden oynar. çekil kızın arkasından" denir.
sonrası ya kavga yada usulca çekip giderler. otobüsten ininceye kadar takipe ederseniz. uslu dururlar.
