1995 tarihli ilk opeth albümü orchid'den enfes bir eser..sözler:
the memories that now rests in this forest
forever shadowing the sunrise of my heart
wings leave their nest at my coming
swaying away unto the cold glowing sky
dreaming away for a while
my spirit sighs in peace
gazing unto the stars
please, take me there ı am so alone, so cold
my heart is to scarred to glow
ı wish the sunrise to come
take my soul (away)
from this cold, lonely shell
ı am free
from the eternal sea ı rose
veiled in darkness on either shore
lost my pride, lost its glow
for me the sun rose no more
the forest of october
sleeps silent when ı depart
the web of time
hides my last trace
my blaze travel the last universe
like the sights of magic
wrapped in aeons
my mind is one with my soul
ı fall alone
while leaves fall from the weeping trees
adına uygun şekilde oldukça melankolik başlayıp muhteşem bir brutalle giriş yapan şarkı. krosları da şarkı boyunca kulağınızın pasını siler. kanımca orchid albümünün en güzel parçası
öyle böyle değil, tanımı cok zor bir şarkı. gazsa gaz, duyguysa duygu , melankoliyse melankoli ulan böyle de şarkı yapılmaz ki diyorum, sadece orchid in değil tüm opeth şarkılarının arasından en üstlere kolayca cıkabilir bu şarkı. çıkar , çıksın.
bitmek bilmeyen soloları, ritm değişiklikleri ve yorum ustalığı ile muhteşem bir opeth parçasıdır. an itibariyle gecemizi şenlendirmekte. uyuyalım dedik, içine etti.
