grupta yaşanan eleman değişikliklerinin ciddi derece hissedildiği albüm olmakla birlikte (davulcuyu beğendim) bring me victory'nin mükemmel olduğu söylenebilir. bir "the angel and the dark river" gibi ilk dinleyişte anlaşılmıyor albüm ama mdb zaten hazmetmesi zor eserlere imza atan bir topluluktur. zaten uyuz sıkıcı gotik metali do'ya çekilmiş gitarlarla doom soundunda veren kaç grup var şu alemde...
daha ilk sarkıdan şunu söyleyebilirim ki "kesinlikle bu bildiğimiz my dying bride değil". aaron'un sesi dısında hersey neredeyse değişmiş. agırlasan ritim yerini hafifte olsa bi yeniliğe acmıs. bu kötü mü demek oluyor. hayır. yalnız kendi tarzlarında kalsalardı fena mı olurdu. ona da hayır.
