nice yuvalari yukan, turlu hayatlari mahveden oyundur. basindan kalkmadan, bir yanda kola-sigara, sabahlara kadar "bir oyun daha, vallahi bak bu sefer son" dedirten, eroin neyim gibi biseydir. ilk tanistigim zaman 1 hafta basindan kalkamamistim ki, aynaya baktigimda karsimda ortagi oldurulmus amerikan polisi tadinda bir surat gordum. uzamis sakallar, cokmus gozaltlari, soluk bir yuz. neyse ki tedavi oldum, simdi cok iyiyim. bugun son bir defa oyniim bi daha oynamicam, vallahi bak.
daha önce hiç oynamayanlara çok saçma gelen, oynanmaya başlandığında bagımlılık yapan simülasyon tabanlı futbol menejerlik oyunu. bende o batağa düşenlerdenim, henüz bırakamadım tedavi görüyorum.
saçmalamakta üstüne olmayan oyun. 2 gün içerisinde hem kendi liginin süper finalini hem avrupa süper finalini oynatıyor. lan böyle saçmalık türkiye'de bile olmaz. evet.
"bu son maç" repliğini kişinin diline pelesenk eden oyun. her gece 10 kere tekrarlanır bu replik yatmadan önce. sonra da kulhufallah elham yatış zaten.
