sene 1994, football manager var mıydı o zamanlar bilmem ama championship manager vardı, 92 yazıyordu yılında da. arkadaşlarımın hiçbirinin menajerlik mevzusunu anlamadığı zamanlardı. "sen gol atabiliyor musun?" diyorlardı, "yok" diyordum. "e nasıl oyun o?" diyorlardı.
neyse, o zamanlar ingiltere ligindeydim, ki zaten oyunda tek lig vardı, şimdiki gibi değildi, bir 1.44 floppy disketlik oyundu zaten. ryan giggs 18 yaşında, manchester united'ın yıldız adayıydı. ama ben bir adam keşfetmiştim: chris bart williams. büyük oyuncuydu, kısa sürede kendini kanıtlamış ve yıldız olmuştu oyunda. 18 yaşındaydı o da giggs gibi.
o "bu da oyun mu?" diyen arkadaşlarıma gidip övünerek "chris bart williams diye bir adam gelecek, dikkat edin, büyük yıldız olacak" dedim. her yerde de bu umarsız davranışımı sürdürdüm. ben nereden bileyim, meğer gerçekte tırtın önde gideniymiş bu eleman.
çok pis rezil olmuştum, ama şöyle bir güzellik vardı ki bunu yüzüme vuracak kimse kalmamıştı etrafımda. hepsi de mezun olmuştu artık. böylece yeni çevreme yepyeni menajerlik kehanetleri ile ışık saçmaya devam ettim, hiç utanmadan arlanmadan...
fm 2009 da türkiye ile 2010 dünya kupası finallerinde grup mücadelelerinden alnımızın akıyla çıkmayı başarmış, 2. tur da italya'yı da eledikten sonra çeyrek final mücadelesi için isveç'le karşılaşmıştık. Turnuvanın en az gol yiyen takımı olarak savunmamdan inanılmaz memnundum ta ki bu maça kadar. daha maç başlayalı 3 dakika olmuşken ibrahimoviç 1-0 öne geçirmişti takımını. bu moral bozukluğuyla 14. dakikada maç 2-0 oldu. devre arasında "hadi aslanlar siz geri gelmeyi çok seversiniz" diyerek motive ettim takımı. ama ne fayda. ikinci yarının 12. dakikasında 10 kişi kaldı takım. hakeme ve oyuncuya edilen küfürlerin haddi hesabı yok tabi. neyse maç artık gitti yapılacak bir şey kalmadı derken turnuva boyunca* yüzüne bakmadığım umut bulut'u 77 de 3. forvet olarak oyuna aldım. ne olduysa bundan sonra oldu zaten. maç çabuk bitsin diye oyunu alta atıp internette takılmaya başladım. maç bitti mi diye kontrol etmek için girdiğimde oyuncularım sevinç yumağı halindeydi. maç 2-2 ye gelmiş ve 2 golü de umut atmıştı. inanılmaz bir mutluluk ve acaba olur mu duygusu doğdu içime. derken 89 da umut 3. golü de atıp takımı yarı finale taşıdı. evin içinde attığım çığlıklar dün gibi aklımdadır. hey gidi günler hey.
football manager değil ama, cm 01/02 oynarken başıma çok ilginç bir olay gelmişti.. galatasaray ile kaçıncı yılımdayım hatırlamıyorum fakat bildiğin çılgın atıyordum ve yıllar sonra öyle birşey oldu ki, oyundaki inanılmaz bug'ı gördüm. hem şampiyonlar ligindeydim hem de uefa kupasında ve bu fırsatı yakaladım derken evet, itiraf ediyorum.. bilerek her iki kupayı da alıp süper kupada ne olacağını merak ettiğim için hile yaptım ve ikisini de kazandım. süper kupa zamanı gelince galatasaray vs galatasaray yazıyordu. neyse, maçı açayım dedim iki takımı da kurdum aynı kadro ile, tam maça başla dedim ve oyunun kendi kendini kapatması bir oldu. bir daha çıktım girdim ve bir daha aynı şey oldu. işin ilginç yanı yeni oyunda kuramadım. bütün emeklerim boşa gitti. oyunu silip tekrar yüklemek zorunda kaldım ama, o olay oyundan soğumama yetti ve arttı.
f.m. 09 da totenham'ı aldım bir zamanlar galatasarayda oynayan dos santosta bu takımda lennon felan derken takım gencecik ve gelişime açık oyunculardan oluşuyor. ancak aralarında bir isim var ki daha kadroya yeni girmiş çocuk yaşta adı bale defansın solunda oynuyor göstermekte oyun. bende bu çocuğa sans verdim tabi. bir iki sene içinde kendisini öyle bir geliştirdiki sonrasında totenhamla aldığım kupalarda yadsınamaz bir yere sahip oldu. sonra elde edilecek bir başarı kalmadığını anlayınca oyunu bıraktım. bir gün babamla totenham inter maçını izliyorum bale üç gol birden attı ve benim ağzımdan bu çocuk benim eserim işte cümlesi istemsiz olarak çıktı. babam kafayı yediğimi düşünmüş olmalı...
kendi adıma en zevklilerinden birini 2010'da yaşamıştım. göztepe ile başladığım kariyerime, yunanistanın aris takımıyla devam etmiştim. gider gitmez yunanistan kupası, ondan sonraki sezon uefa kapıları. yanlış hatırlamıyorsam 2 sezon sonra yolum premier lig'e düşmüştü. zor günler yaşayan west bromwich'in başına geçmiştim. ilk yıl ortalarda bir yerlerde bitirdik sezonu. sonraki 2 sezon şampiyonlar ligine katılmıştık. evimizde barcelonayı yenmişliğimiz bile vardı. yıl 2016 veya 2017 idi artık dev takımların ilgisini çekiyordum. * derken chelsea'dan teklif geldi, gablettim.. lig'de bir ya da 2 şampiyonluk ve avrupada bir uefa kupamız oldu. sonra hedef, her seride olduğu gibi, galatasaray'ı eski günlerine döndürmek olmuştu. lig'i domine etmek çok zor olmadı da, avrupada çeyrek finalden öte geçememiştim sanırım. sonra tekrardan premier ligin havasına kapılıp arsenal'e geçmiştim. orda bıraktım zaten, zira sıkılıyor insan bir süre sonra. son 3-4 serideki en atraksiyonlu ve başarılı kariyerim buydu zati.
şampiyon olamadım ama türkiye kupasını aldım. amacım genç bir takım kurmaktı. işe yaramayan tüm yaşlıları sattım yerine genç yetenekleri kadroya daahil ettim. gelgelelim 2. sene takım gidişatı kötü. 13, 14. sıralarda takımım ve ha gönderildim ha gönderilcem derken beşiktaş'tan 6 yedikten sonra gönderildim.
sonrasında leicester'den teklif geldi kabul ettim. kafama göre bi kadro kurdum. takım düşme potasındaydı ordan çıkardım takımı. sonra talile bi çıktım abi. kaydettikden sonra çıktım oyundan.
Allahın belası hikayelerdir. Taze olanı, fm 2016 isimli kanserojen oluşumda Hacettepe Spor ile başıma gelendir zira.
Şöyle, şimdi çok affedersiniz bu amınakodumun takımının aç gözlülüğü beni benden alıyor oyunun sistemindeki. Efendim bir Ankaralı olarak, gittim Hacettepe spor'u seçtim oyun Temmuz 2015'te başlıyor. Dedim Gençlerbirliği'nin pilot takımı bunlar zaten, ordan oyuncu kiralar 2. lig de takılırım. ilk sezon bu sistemle bala göte ligde ikinci oldum, play-off oynayıp Ptt 1. lige yükseldim. Kulübün beklentisi Ptt 1. lig'de küme düşmemem için savaşmamdı. Ligde ilk sezon 15. oldum, düşmedim yani. Sonraki sezon 12, bir sonrakinde de 14. oldum. Takımın başındaki beşinci sezonumda yönetim değişti. Yeni başkan gelip "Neden hiç kupa kazanamıyorsunuz?" dedi ve sözleşmemi feshetti. Be amınakoduğumun sen hayatında kupa mı gördün lan? Kulübün adını duyan yoktu 2. lige çıkıp düşen çıkıp düşen bir takımı dört sene Ptt'de tuttum, adam kupa kazanamıyorum diye kovdu beni. Sikerim öyle yapay zekayı. :/
