ses titreşimlerini bir iğne vasıtasıyla bir madde üzerine tespit etmeyi ve bunları tekrarlamayı sağlayan ilk fonograf, edison tarafından yapılmıştır. edison'un fonografı, üzerine kalay yaprağı sarılı bir silindir, bu silindire değen bir iğne ve iğnenin arkasına yerleştirilmiş madeni bir diyaframdan ibaretti. silindir çevrilirken, diyaframa seslenilirse, ses titreşimleri diyaframdan iğneye geçiyor, iğne de kalay levhaya bu titreşim izlerini çiziyordu. silindir ters yönde çevrilince de, bu defa kalay levhaya işleyen sesler dinleniyordu.
edison'un 1877'de yapmış olduğu ve icat etmesinden 9 yıl sonra, Ahmed Rasim'in 1886'da Fransızcadan çevirdiği Fonograf-Saday-ı Tahrir ve ihtiraat Eden Alet adlı 16 sayfalık risalesinin çevirisine göre,
"cihazın sesi kalay levhası üzerine "yazdığını", kaydedilen sesi birkaç kere tekrar ettiğini ama her tekrarda sesinin biraz daha kısıldığını, fonografın "taharriyat-ı ilmiye ve fenniyede hiçbir hidmeti" bulunmayan "fenni bir ucube" olduğunu belirtmiştir.
Fonografın istanbul'a ilk kez ne zaman geldiği konusunda kesin bir bilgi yoktur. Fonograf kelimesi ilk kez Ahmed Midhat Efendi'nin 1885'te yayımladığı Hayret adlı romanında geçer
Ahmed Rasim'in 1886'da Fransızcadan çevirdiği Fonograf-Saday-ı Tahrir ve ihtiraat Eden Alet adlı 16 sayfalık risale ise bu ses kayıt cihazının istanbul'a gelişiyle ilgili en eski belge sayılabilir.
1888'de Tarik gazetesinde de fonograf hakkında şu haber çıkmıştır: "Yeni fonograf bir adamın sesini taklit ediyor. Tanesi 125 franktır." Ercüment Ekrem Talu ise fonografın ilk kez 1896-1897' de istanbul'a geldiğini belirttikten sonra Beyoğlu Parmakkapı'daki Faik Paşa'nın eczanesinde 1 kuruşa kovan dinlediğini anlatmıştır.
