ilk filmin teması masumiyete dayanıyor aslında. 3 yıl boyunca bi çatı katında yaşayan iki kardeşin arasında yakınlaşma başlıyor. Sonra oradan bir şekilde küçük kız kardeşleri ile kurtuluyorlar. Olayda burada başlıyor. Siz deyin medcezir ben diyeyim aşk-ı memnu, halt etmişler bu filmin yanında. O, dördüncü film varya of anam of... Üvey kardeşini düzüp s.ktir çeken mi istemezsin, yengesini kütürdeten mi istemezsin, annesine kızdığından, annesinin kocasını ayartıp peydahladığı çocuğun, abisiyle evli annesini soyup soğana çevirmesini istemezsin. Beynim yandı sözlük. ilişkilerdeki kopukluklar bir bir kafamda bağlantı kurmaya devam ediyor hala.
Sonunda ne olacak gibi beklentilerle okudum.
Kadını resmen cinsel objeye çeviriyor, okuyunca insan merak ediyor bu kadının dış görünüşü neden her seyi haline getiriyor onu?
Ensestlik desen birbirinin kardeş olduklarını bilmeden aşk yasasalar anliycam da bile bile niye ilgi duyulur? Zaten küçüklükten beri o kisi senin kafana kız kardeş olarak kazınmıştır.
--spoiler--
ergenlik çağı döneminin popüler romanı
--spoiler--
konumuz türk filminden hallice olmak üzere 4 çocuklu olmasına rağmen taş gibi kalmış bir annenin kocasını kaybetmesiyle başlar. ee malum borçları çok fazladır, anne de taş olduğu için çalışmak zoruna gider ve çareyi tası taragı toplamakta bulur. anne corinne dollanganger aslında kızkene üvey kardeşine aşık olmuş olduğu için öz babası tarafından redd-i mirasa uğramış bir şahsiyettir. başka dönecek bir yeri olmadığı için baba evine dönen corinne, artık yatalak olan babasına güya çocukları olduğunu çaktırmayacak, uygun bir zamanı (kitapta 3 yıl) kollayıp, babasına kendini affetirecektir.
baba evine (foxworth malikanesi) döndükten sonra kafayı incille bozmuş annesiyle didişe didişe çocuklarını çatı katına yerleştiren corinne, çocuklarını bir yandan oyalayıp bir yandan da ortamlara akmaktadır. bu arada on iki yaşındaki catherine, on beş yaşındaki chris ve üç yaşındaki carrie-cory ikizleri tek başlarına, biçare, büyükannenin insafına kalmış vaziyette yaşamlarını sürdürürler. dip dibe yaşamakan mütevellit chris'in kızkardeşine duyguları ergerlik çağının da etkisiyle değişmeye başlar ve bu ikili birlikte olurlar. ikizler ise güneşi göremedikleri için yarı sakat büyürler. bu arada corinne evlenmiş, balayına çıkmış, çocuklarını tamamen unutmuştur. büyükanne yemeklere arsenik atarak azar azar çocukları zehirlemektedir.
sonrası malum kahramanlarımız iyi bir kaçış planı sonrasında kurtulurlar. tabii hikaye bu denli yavan olsa da dil acayip akıcı olunca tuğla kalınlığındaki kitabi bir gecede okumanız hiç de şaşırtıcı olmuyor. yazarımız zaten psikopat büyükanneler ve ensest ilişkiler delisi olduğu için okuyucuyu ters köşeye yatıra yatıra 500 sayfayı tek gecede okutturuyor. ayrıca v.c. andrews romanlarını genelde seri olarak kurguladığından heyecanla diğer kitapları okuyorsunuz.
yine de çocukları olumsuz etkileme potansiyeline sahip. o yüzden uzak tutmakta fayda var.
