2006 yapımlı abd filmi.yönetmeni clint eastwood senaryo yazarı paul haggistir. başrollerde ryan philippe ve jesse bradford bulunmaktadır.
hikayenin konusu 2. dünya savaşının son dönemlerinde japonların elinde olan iwo jima adasına abd askerlerinin yaptığı çıkartma ve bu çıkartmada bulunan beş abd askerinin eve döndükten sonra yaşadıkları olaylardır.
yönetmen clint eastwood hikayeye iki açıdan da bakmak için aynı zamanda olaya japonların tarafından bakan letters from ıwo jima adlı bir film daha çekmektedir.
henüz izleyemediğim ancak okuduklarıma bakılırsa amerikan ordusuna ve şavaşta insanları uyutmak için uydurulan kahramanlık masallarına karşı oldukça sert bir eleştiri niteliğinde olduğunu duyduğum film... (bkz: clint eastwood) *
clint eastwood filmin daha gerçekçi olması için savaş sahnelerinde oyunculara bombaların yerini söylememiştir ve hiç bir oyuncu filmden önce askeri eğitim almamıştır.
bugüne kadarki en iyi savaş filmleri arasında oluduğu söylendi oscar törenlerinden sonra eleştirmenlerce ama ben bir savaş sahnesi dışında o havayı göremedim. japonlarla savaşıyosun fakat filmde 10 taneden fazla japon gözükmüyor güya 12 bin kişi koruyordu adayı. flasback yöntemini seçmesi kopukluk yaratmış senaryoda.sonuç olarak klişe bir amerikan propagandası filmi, bayraklarını sık sık gözümüze sokuyorlar o kadar.
Flags of Our Fathers, Clint Eastwood'un son iki filminden biri. Digeriyse Letters From Iwo Jima. Iki film ayni tarihte, ayni mekanda geciyor. Ikisi de Ikinci Dünya Savasi'nin son günlerinde, Japonya'nin Iwo Jima adasinda geciyor. Biri Amerikali bir grup askerin hikayelerini anlatiyor, digeri de Japon askerlerden bir grubun hikayelerini.
Clint Eastwood'a "Film Akademisi'ne yag cekiyor, onlarin begenecegi tipten filmler yapip duruyor, oscar ödülü almak icin film ceviriyor" deniyor. Dogru olabilir, Million Dollar Baby "oscar alayim" diye cekilmis de olabilir. Ama yigidi öldürüp hakkini vermek lazim, Flags.. ve Letters.., savasin insani olmayan yönünü, farkli hikayelerden yola cikarak cok iyi anlatiyor. Herhangi bir savas/aksiyon filmi degil ikisi de. Yani patlasin bombalar, kopsun kollar, bacaklar, kahraman amerikan askeri milleti son teknoloji silahiyla parcalasin, beynini eline versin, biz de izleyip siddet icgüdümüzü tetikleyelim diye film izleyenlerin hosuna gitmeyecek filmler.
Ama, savasin neden "kötü" oldugunu, insanlarin hayatlarini nasil etkiledigini; savasi siyasilerin nasil kullandigini, kendi cikarlari icin askerlere neler yaptirabildiklerini; kendisinin melek; karsidakinin, digerinin öcü/seytan oldugunu "insan" faktörünü hep önde tutarak cok güzel aktariyor.
Ikisini cok fazla bir ara vermeden izlemek lazim, öyle daha etkili olacagi kanisindayim.
