garip bir diyalog.
- işte, dersiniz bana, elma düştü.
gerçekten de elma düştü. gözlerimle gördüm. haklıymışşınız.
- peki... bir daha bırakırsanız ne olur acaba?
- gene düşer elbet!
- nerden belli?
- çünkü hep düştü!
- biliyorum hep düştüğünü, ama bundan sonra ne olcak acaba?
- gene düşecek...
- nerden biliyorsunuz hep düşeceğini?
- bugune kadar hep düştü, bundan sonra da hep düşecek...
- bugune kadar elmanın hep düşmesi bundan sonra da elmanın düşeceği anlamına gelmez ki!
- gelir...
- neden?
- çünkü aynı koşullarda tekrarlanan deneyler aynı sonuçları verir...
- neden?
- bu bir ilkedir, fizik ilkesi! bunu da mı bilmiyorsun?
- biliyorum yada bilmiyorum... ama siz nerden biliyorsunuz bu ilkeyi? bu ilkeye göre ben hiç ölmeyeceğim, çünkü bugune dek hiç ölmedim!
Buna göre şöyle denir bu evrende hiç bir şey bilinemez çünkü evren sürekli bir değişim içindedir.
Biraz sofistçe yaklaşırsak duruma
"Doğru bilgi yoktur, olsaydı da biz bilemezdik,bilseydik de anlatamazdık, anlatabilseydik de anlayamazdınız.Önemli olan doğruyu bulmak değil kendi doğrunu karşıdakine kabul ettirmektir"
(bkz: Tüme varım ilkesi aslında bir sanrıdan ibarettir.)
