çocukluk yıllarının en zevkli hadisesidir. oyun başlar, küçük ve çelimsizsindir. seni oynatmak istemezler, ağlarsın zırlarsın falan fişman. sonra bir ağabey çıkar ve;
+ "fındık fıstık olsun bu" der.
enfes bir durumdur. ne yaparsan yap atılmazsın oyundan ama yaptığın hiçbir şey de saylanmaz.
'atmasyonda sınır yoktur' felsefesini(!) benimsemiş bir politik acımızın aşırı sıcaklardan ötürü 'sürç-ü zihin' etmesi neticesinde sarf etmesi muhtemel bir başka cümle.
