aşık olmaktır efendim...bütün sene öylece takılıp final haftasında aşık olmak çok kötü bir şeydir.
Ne ders çalışabilirsiniz, ne bir sey. Böyle sürekli hülyalı hülyalı gezersiniz ortada.
Hiç bir seye adapte olamazsınız, dolayısıyla sene içinde kötü geçen vizeler sonrasında
'neyse artık finallerde kurtarırım' umudunuz cumburlop diye suya düser.
öte yandan, çalışamama sebepli sürekli bir vicdan azabı içinde olduğunuz için
aşkın en güzel evreleri olan "sanırım aşık oluyorum" ve "ben ona resmen aşığım" evreleri de
burnunuzdan gelir.çünkü aklınızın bir köşesinde sürekli "offf napıcam sınavda yaaa, doğru dürüst bir şey de çalışamadım. Nasıl yetiştiricem?" olur...
Hasılı, aşık olmak ve final haftası olabilecek en kötü kombinasyonlar listesinde top 5'e çok rahat girer.
final haftası demek uyumamak demek.uyumamak demek oturup sabaha kadar oturup muhabbet etmek demek.sonra da ders çalışmış edalarına yatıp sınava girmek demek.gerçi hepsi gelip geçiçi.bitcek okul ben ümitliyim.
her sabah ilk iki dersi uyuyarak geçiren bir öğrenci modeli olarak final haftası başıma gelecek en kötü şey, benim bu finallere iyi hazırlamadığımın bir mazereti olacaktır...
