verdiği paranın tam olarak hakkını verememiş insandır.
sinema sektöründen girip, yiyecek sektöründen çıkabileceğim bir analizin öncesinde, "boş mezar bulsa yatar" yaftalamalarına hazırlıklı olduğumu da belirtmek isterim.
sinemaya gitmişsin, ki bu film yumurta da olabilir recep ivedik de olabilir. sanatsal açıdan beğenmediğinden, çekim kalitesi hoşuna gitmediğinden, en basiti sıkıldığından dolayı, filmi yarıda bırakıp artistik tavırlar eşliğinde salon dışına atarsın kendini.
ben yapmam dayı. sekiz on ytl vermiş filme girmişim, sonra da yarıda bırakıp çıkmışım. olmaz aga, chat tarzında entari yazdırmayın bana. gece uyuyamam, verdiğim on ytl nin yarısı gece kıçıma batar yatakta.
para verip aldığım yiyeceği de bitiririm, dünyanın parasını domalıp aldığım viskinin, rakımın yerini tutmamasına ve midemi bozmasına rağmen içerim ben onu.
sözlük ortamlarında filmin eleştrisi için en kilit yerden yere vurma lafıdır. "Yarısında çıktım" deme cesaretini sinema eleştirmenlerince duymanız zor (infomen hıncal'ı tenzi ediyorum.) ama filmin hakkı "yarısında çıktım" lık derecede olmamasına rağmen sözlükçülerin kubrick-lynch kesilip "çıktım abicim" tavrıyla otoriteryan olmasına hep gülmüşümdür.
asla anlayamadığım insanlardır.
işi olanları tenzih ederim. filmi beğenmeyip çıkanlardan bahsedeceğim.
film sever bir insanım, her filmi izlerim. üstelik en kötü filmi bile sinemada olunca keyifle izlerim.
sıkıntıdan patladığım, beni dertlere gark eden iki film oldu şimdiye kadar, keloğlan karaprens'e karşı ve max payne.
özellikle keloğlan'da baya terlediğimi hatırlıyorum ama salondan çıkmadım, asla da çıkmam. bir film rezalet olabilir ama bir noktası vardır, bir dakikası vardır. orada ince bir mesaj olur, bir espri, bir duygu, oradan vuruverir sizi.
bunun haricinde filmlerin ikinci yarısı her zaman daha iyidir.
eskilerden usual suspects mesela, bunun yarısında çıkan bir adam sağda solda filmi, e güzel ama sıradan bir macera filmi, doğru düzgün aksiyon da yok diye anlatacaktır. filmin tamamı izleyen adam aboo diye çıkacaktır. bazen sabretmek ödüllendiricidir.
max payne gibi, ikinci yarısı ve ilk yarısı arasında fark bulunmayan filmler de oluyor ama yine de film keyfi başka birşey.
Film içinde gelişen sahnelerde pek etkinliğini olmayan ya da filmin akışını değiştirebilecek olan karakterdir. Filme sonradan dahil olur, eğer gerçekten filmde önemli bir karakteri canlandırıyorsa, filmin gidişatı değişir ve farklı bir şekilde ilerlemeye başlar.
Edit: Sanırım herkes filmi izleyen adamdan bahsediyordu. ***
filmin tamamı izlenilmeden yorum yapılamayacağı için, yarısında çıktıktan sonra çok kötüydü, iğrençti ,sıkıldım ,patladım gibi filmle ilgili olumsuz yorumlar yapmaması gereken insan.
bir filme dangoz gibi hiç bir araştırma yapmadan, hiç bir fikri olmadan giden, beğeni kriterlerine uymayınca da çıkan insandır.
insan bir afişi inceler, oyunculara, kasta bakar. yok. artistlik yapamaz o zaman. "ay gittim ama yarısında çıktım, o kadar yivraaanç yane" diyecek. var böyle bir tanıdığım. o eğer beğenmemişse ben izliyorum. şimdiye kadar yanılmadım.
hadi hepsini geçtim, 45 dakika kalmış zaten ortalama. bir gün de uzaya roket atmayıver paşam. nedir yani? sonunu beklesen, biraz daha sıksan kendini. olmaz... sonra o yemekteyiz programındakilere bok atar. sen de aynısın işte. aynı bokun laciverti.
kötü buldugum filmlerde hep yapmak istediğim ancak verdiğim paraya yazık belki ikinci yarısı güzeldir, diye kaldıgım ve yüzde seksen yanıldıgım durumdur.
(bkz: elbet birgün çıkarım)
işi çıkar çıkar.
dolu salonda 2 tane yarmanın arkasına düşmüştür çıkar.
dikkat gerektiren filmdir ve sağı solu çok bıdı bıdıcıdır çıkar.
araştırmadan filme gitmiştir. beğenmez çıkar.
film darlar çıkar.
ruh hali darlar çıkar.
sevgilisi darlar çıkar.
1-2 kişi ondan önce çıkmıştır 'karizmatik olayım.' der çıkar.
daha çok eğleneceği bir aktivite aklına gelir çıkar.
sinema, tiyatro ve ya opera gibi live bir durum olmadığından; kesinlikle terbiyesizlik, küstahlık simgesi olan bir davranış değildir. ama aciller hariç antrağı beklemek her zaman ambiyansı etkileme ihtimalini önler.
