bütün film boyunca "hayat ne güzel, çiçekler, böcükler ne güzel, dünyayı kurtaralım, lay lay lom.." gibilerinden sevgi pıtırcığı kafasında takılan iyi karakterlerin, kötü olanı\olanları yenmesinden, izleyicinin nefret etmesi hadisesidir.
sevgili hollywood, sözüm size;
hiç gerçekçi değilsiniz ibneler. her seferinde mi iyiler yener anasını satayım..?! en son a takımı'nda izledim. 4 kişi dünyayı kurtarıyor, bir de o kadar relax ki adamlar, arada karı kız kovalıyorlar. *
sinir bozucu bir durumdur hakikatan, her filmde iyilerin kazanması ve sitresli filmin sonunda ailesiyle beraber güneye tatile gitmesi. artık filmler bizi öyle bir noktaya getirmiştir ki. filmin kahramanının başının kopması veya araba altında kalması için, içten içe dua ederiz. hem iyi taraftarı olup, artık sıradanlıktan bıkmışlığın ne noktaya geldiğini gösterir bu durum. iyilerde insan onlarda ölebilir yahu! hem bizim çevremizdeki iyiler hep kaybediyor. belki iyilerin kazanmasından duyulan öfkenin sebebidir budur..
