tam olarak; sinemada film seyrederken cep telefonuyla konuşan kişi.
filme olan tüm konsantrasyonu engelleyen, sürekli olarak filme gelindiğine isyan ettiren şahıstır. film zevkinizi alıp götürür, uyarmaya çalışsanız ters ters bakar ya da pişkin pişkin tartışma çıkarır.
kurtlar vadisi ırak filimine gitmiştik arkadaşımla bursa altıparmak burç sinemasına...
film devam ediyordu ve gidenler bilirler dayılar gaza geliyordu...
"allah", "oh girsin şerefsiz amerikalılara", "vur ağzına" gibi sözler kulağmızı dolduruyordu...
sanki film değildi perdedeki...
komut alıyordu sanki seyirciden başrol oynayan polat...
seyirci değildi sanki oradaki kitle...
hepsi yönetmendi o an, o minareyi yıkan amerikalı olsa karşısında öldürebilecek bir durumdaydı...
anlatılır ya hep cüneyt arkın filmlerinde cüneyt abimiz dayak yiyince millet sahneye fırlar perdeyi yırtarmış... ben hep gülerdim babama bunu bana anlattığında... ben yaşadım işte bunu 2005 şubatında...
neyse...
önden bir dayının telefonu çaldı o interaktif hatta internete uyarlarsak forumumsu ortamda...
bana olmasını istemediğim bir rezilliğin başkasına olmasını da istemem...
mesela televizyonda iğrenç şarkı söyleyen, laf yiyen bir insan görmeye dayanamam. basarım elimdeki kumandaya. değiştiririm kanalı.
o anda da bunu düşünüyordum galiba...
bu süre kısa sürsün dayı fazla küfür yemesin diye düşünüyordum. zira sese karşı hem sabırsız hem kızgın sinema seyircisi hemen başlamıştı "of"lamaya, "sessiz olalım"lara...
sonra ne oldu biliyor musunuz?
açtı dayı telefonu...
konuştu bayağı bir süre...
hatta arada filmi de anlattı...
iş falan bağladı...
iyiydi ona göre o durum...
bilmiyorum neden sustu sonra o "of"layanlar...
yapısından mı korktular...
olsun ama o telefonu açan dayı gamsızılığına devam ediyordu... *
sinema'nın nasıl bir sosyal ortam olduğunun bilincinde olmayan ve yaptığı eylemin dolaylı sonuçları sebebiyle insanların para verip girdiği bir salonda bulunan kişilerin hakkına tecavüz eden kimse.
öğrenci olduğum dönem istiklal caddesindeki afm fitaş sinemasında arkadaş grubuyla* geyik amacıyla geç saatteki bir matineye bilet alınır.
film bazen sarmakta, bazen bayıltmaktadır ilk bölümde. ara olur devam eder film.
ön sıramızda tikky kıvamında tabiri caizse piç kılıklı bir tip elinde son moda sayılan bir telefonla sevgilisiyle konuşmaya başlar
- arkadaşım film izliyoruz, kapatırmısın ?
- (tenezzül etmiyor kendisi kim ne dedi diye ) hı hı( biraz susuyor, gene başlıyor konuşmaya)
- arkadaşım kapatırmısın!..
- tamam kardeşim mecburiyiz işte.
- mecbursan çık dışarıda konuş, para verdik izlemek için seni çekmeye mecbur değil kimse( bu biraz tribüne oynarca oluyordu ama etkisi oldu)
geriden diğer insanlarda sesini yükseltir kapatın telefonu falan şeklinde.
eleman gene kimseyi sallamaz.
- (ya sabır çeken ben en son dayanamayıp) mına koduğum kızı kapat film izliyoruz burda sen ve sevgilini dinlemeye mecbur değiliz!..
elemanımızın ve saz arkadaşlarının erkekliği tutar, dördü birden ayaklanır,
- sen kime küfrediyosun der ve olaylar gelişir...
8 vs 4 tabii ki üstünüzdür sayıca, bi temiz dayak yiye yiye salonun dışına çıkarız. bu arada görevli elemanlar da gelir bizi götürürler müdür/şef kişisinin yanına, adam polis çağırır ve bizden şikayetçi olur, gideriz 3 sokak ötedeki karakola gidilir, polise durum anlatılır, ifadeler alınır, polisten bi güzel azar işitilir ve mekan terkedilir,
yalnız biz yaklaşık 3 ay boyunca afm fitaş sinemasına giremedik, taa ki afm ile yapılan özür konuşmaları hitamında girebildik.
