esas karakterin arabaları binaları havaya uçurup, ölümlerden dönüp bir iki sıyrıkla kurtulması ve makyajının fönünün hiç bozulmaması. bi de havalı havalı paltosunun etekleri uçuşarak alevlerin içinden çıkışı vardır, arkasına bakmadan slowmotion gözlüğünü takar. saçları ahengle dans eder, ve mutlu son.
Türk filmlerinde evladını kaybeden annenin yıllar sonra kendi çocuğuyla karşılaşması bir anda hiç bir şey olmamış gibi kaynaşmaları.Psikoloji bilimini alt üst etmiştir yıllarca.
kovalamaca sahnelerinde herşey hazırdır.
kötü adam kaçar, kahramanımız kovalar.
hemen metro istasyonundan içeri girerler.
şansa bak metro oradadır.
ulan bir günde göreyim, metro olmasın, bekleyin biraz.
bir de kötü adam yetişir biner, iyi adam bir kaç saniyeyle kaçırır.
yakalasan şaşarım zaten.
beyaz adamın(evet hem beyaz olcak hem erkek olcak) renkliyi(renkli olmasına çok gerek yok beyaz adam tarafından ötekileştirilmiş olarak kabul edilsin yeter, kadın çocuk yaşlı göçmen siyah sarı vs.) beladan kurtarması. zira renkli, beyaz olmadan bi boka yaramaz
