“Onun hayatında yutkunamadığı bir yumru olacağım için de kendimden nefret ediyorum! Ona bir oda ver baba, bir evi olsun, ama zaman zaman da çıkıp gidebileceği bir ev.”
bunda bile ağlamadıysanız, sorun büyük olabilir sizin adınıza. benden söylemesi.
genelde başıma gelen ve kendimi zorla tuttuğum olaydır. bakıyorum kimsede tık yok aksiyon filmi olmasına rağmen bazı sahneler alakasızca duygusallaştırıyor. ama romantik sahne değil asla. herhangi bir kötü olay ne biliyim adam hastadır ailesine veda ediyodur, veya changeling diye bi film vardı kadının çocuğu kaybolmuştu orda bi sahnede ağlamıştım ama öyle hüngür hüngür hiç ağlamadım amk o kadarda değişl sadece bikaç damla düşüyor kenardan. sadece filmde değil haberlerdede olur bu bazen, zor durumda olan çocukalrı görünce genelde direk gözlerim doluyor.
Kalbi hala taşlaşmamış erkektir diyebilirim. Ancak filmin hangi sahnesinde ağladığına bağlı olarak karakteri, veya yaşadıkları hakkında fikir sahibi olunabilir. Mesela ben en çok fedakarlık ve vefa örneklerinin olduğu film-dizilerde ağlarım. the walking dead te kaç defa gözyaşları boğazıma düğümlendi. HACHiKO filminde de ağlamıştım. Şu an hatırladıklarım bunlar.
Hala bekarsa gelip beni bulmasını dilediğim erkektir*
Ağlayabilmek değerlidir, kalbinin acıdığını gösterir. Ve sadece kalbi acıyan bir insanın gözlerinden yaş akar. (tabi numara yapması dışında, numaradan gözyaşı döken birinin şeytandan farkı yoktur)
