Filistinli bir çocuğum ben.
Her sabaha ezan sesinden önce.
Sokağımızdan geçen tankların
Ve tepemizde uçan jetlerin sesiyle uyanırım..
Kahvaltı nedir bilmem.
Hemen üzerimi giyinip elime sapanımı alır,
diğer arkadaşlarımla birlikte,
sokağımın başına dikilirim.
Üzerime yönlenen tankların namlusuna cebimde
biriktirdiğim taşları atarım tek tek.
O tanklara attığım taşların bir zarar vermeyeceğini bilirim.
Ama Şeytan'ı taşlıyorum diye düşünürüm.
Öyle bir hırsla taşlarım.
Ölümden korkmam.
Bir Umut uğruna yaşamak varken.
inatçıyımdır,bütün milletimdeki çocuklar gibi.
Filistinli bir çocuğum ben.
Ben istemezmiydim bir uçurtmam olmasını
Onu özgürce uçurmayı
Ben istemezmiydim üniversitelere gitmeyi.
Ama zalimlerden fırsat yokki.
Babamı bir sabah
Pis ayaklarıyla kapımızı kıran askerler
Bu terorist diye tutukladılar.
Şimdi nerde? yaşıyormu ölümü bilmiyorum.
Onlara göre terorist bana göre kahraman
Nerde şimdi kimbilir.
Ablamı bir akşam vakti
Odamızdan içeri giren.
Kulakları sağır edecek bir sesde
ve gözleri kör edecek bi parlaklıkta olan
Helikopterden fırlatılan bir roketin getirdiği
Zamansız bir ölümde kaybettim.
Filistinli bir çocuğum ben
Mahallemizin etrafı duvarlarla çevrili.
Hiç bir zaman aşılamayacak ve aşılsada
Nöbet bekleyen askerlerin namlularında son bulacak.
Sanki bir kafesdeyim
Filistinli bir çocuğum ben
Ben Milletimin onuru için sesimi duyurmaya çalışırken.
Yaşıtlarım duvarın arkasında.
Son teknoloji ile donatılmış bilgisayarlarında.
insan öldürmenin zevkini kahkahalar atarak tadıyorlar
Biz ise duvarın diğer tarafında
Hayatta kalmanın
Hergün yaşanan haksız ölümlerin
Ağıdını yakıyoruz. sessizce kendi içimizde.
Filistin bir çocuğum ben.
Yaşım daha 15.
Birleşmiş Milletler diye bir topluluk varmış
Geçen sene bombalanan okulumuzda öğrenmiştim.
O topluluk insanlara yardım ediyormuş.
Çare arıyormuş.
Bizi neden görmüyorlar diye soruyorum kendime.
Belkide görüyorlar.
Görmezden geliyorlar.
Başlarındada duvarın arkasındaki zalimler vardır kesin
Başka bir açıklama gelmiyoır aklıma.
Filistinli bir çocuğum ben.
Büyüyünce çok bir adam olacağım.
Milletimin sesini dünyaya duyuracağım
Hergün yaşanan vahşedi.
Bize yapılan haksızlıkları Dünyaya anlatacağım.
Bizi terorist diye gösterenlere
Asıl teroristlerin kendilerinin olduğunu göstereceğim.
inadına yaşıyacağım.
Gidip babamı kurtaracağım tutulduğu kafesten.,
O tankların her geçişinde sokağımdan.
Benim korkum değil
Hırsım artıcak..
Filistinli bir çocuğum ben
Acılarım büyük.
Sabrım sonsuz.
Hırsım etrafımdaki örülü duvarlar kadar yüksek.
Umudum asla bitmez.
Bir gün güneş duvarın diğer tarafında
Ebediyyen batacak biliyorum
Filistinli bir çocuğum ben
Bir gün Allahın bana verdiği güçle.
O duvarıları yıkacağım.
Doğruluğun yumruğunu indireceğim.
Her zalimin kafasına.
Ve ölmemi dört gözle bekleyen.
Her bedene işte yaşıyorum.
Hepinize inat diyeceğim.
Filistinli bir çocuğum ben. Bu zülme dur demeden ölmeyeğim. Bir gün özgürlüğümüzü tam aldığımızda elimize işte o zaman içim rahat bu dünyadan gideceğim...
amerika'da, ingiltere'de çocuklar arasında obezite yaygınlaşıyormuş.
lütfen onlara yardım elini uzatalım ve çağın bu sinsi hastalığından onları kurtaralım.
böyle bir haberden daha önemli değilsin..
çünkü filistinli bir çocuksun sen.
biraz sonra vuracaklar seni, ne kadar saklanırsan saklan babanın arkasına, vuracaklar. önce seni vuracaklar babandan önce. öyle arkasına saklanma kaçamazsın...
çocukluk nedir bilmeyen. doğduğu günden beri savaşla büyüyen hergün ağlar annemler hergün üzülür ölüm nedir erken öğrendim ben. bombalar sanki yağmur kadar doğal okulada gidemiyorum okulu bombaladılar. nedenini soramadım kimseye herkes ölmedigim için şürektti. Ama yarın için endişeliler..
filistinli bir cocugum ben bütün dünyanın sadece izlemekle yetindiği bir savaşta diğer çocuklar gibi sadece bugünde ölmedim diye şükreden. sizden ne farkın varkı benim bende çocuk değilmiyim neden bende parka gidemiyorum neden benim okullarım patlatılıyor büyük amcalar size soruyorum neden ??
siz yataklarınızda huzurla uyurken ben bütün gece anneme babama sarılıyorum sıkı sıkı ya yarın onlarıda göremezzem diye ...
gürültüler duyuyorum yakınlardan,
ve genzim yanıyor.
annemse durmadan ağlıyor,
babam nöbet tutuyor
insanlar bağırıyor, ağlıyor
kimileri dua ederken kimi küfürler savuruyor
sonra küçük evimizin çatısı çöküyor
içerisini duman bulutu kaplıyor
iblis gibi birleri ellerinde silahla içeri giriyor
bomba atıyor...
annem onlara yalvarırken birisi bana silah doğrultuyor
savaş yedi yaşında benden hesap soruyor
göz yaşlarım artık acı akıyor
hayat benim için son buluyor...
Bir çocuğum ben
Az önce ölmüş ve daha doğmamış
Bir çocuğum ben
Şarkılar söyleyerek oynayamamış
Çocuğum ben hiç misketi olmayan
Çocuğum ben etinde misketler patlayan
Kan ayaklarımla yürüdüm ateşe
Çocuğum ben öldüren ateşi güneş sanan
Bir çocuğum sadece, filistinli bir çocuk
Çaldılar kahkahalarımı, tebessümüm bir anlık
Çiçekli bir dünya hayal etmiştim, küçücük
Bana ölümü armağan etti, koskoca insanlık
filistinli bir çocuğum ben;
barışı, huzuru hiç tanımadım.
dünyaya geldiğimden beri bir savaşın ortasındayım.
savaş olmayan ülkelerde varmış, öyle söylediler.
bu ülkelerde çocuklar ne yapar,
nasıl oyunlar oynar hiç bilmiyorum.
