Şifa hastanesi. Yağan bombalar altında şifa aranıyor. Parkelerin üzerine 10-11 yaşlarında bir çocuk uzatılmış. Hızla oradan geçmekte olan genç bir doktorun gözü yerdeki çocuğa takılıyor.
Doktorların herkese yetişmesi fiilen mümkün değil.
Doktor eğiliyor yerdekine.
Nabzını almaya çalışıyor, ölmüş. Çaresiz bir kaç kalp masajı denemesi. 10 bilemediniz 11 yaşındaki Filistinli çocuk şehit.
Yerde yatan 18-20 yaşlarında bir genç daha. Büyük ihtimal ölmüş, ama yanındaki iki kişi, biri kalp masajı yaparak, biri suni solunum yoluyla onu hayata döndürmeye çalışıyor. Hayır hayır, başındaki iki kişi, doktor değiller, hemşire, hastabakıcı da değiller. Onlar yaşamla ölüm arasındaki gencin yakınları.
"O şehit..", "o şehit" sözleri dökülüyor birden masaj yapmaya çalışandan...
Doktorlar, yaralılar, yaralı yakınları, gazeteciler, herkes bir koşuşturmaca içinde..
Bir kız çocuğu getiriliyor aceleyle, hemen yere betonun üzerine uzatılıyor. Doktor stetoskopunu çıkarıp küçük kızın kalbini dinlemek üzere elbisesini kaldırıyor... görüyor ki, tam küçük kızın kalbiinin olması gereken yerde, bir şarapnel parçası... Stetoskopa iş kalmıyor; o da şehit!
Şaşılası bir şey, onlarca yaralı çocuk gelip geçiyor; ağlayan yok neredeyse... Ağlamayı unutmuş belki Filistinli çocuk... Ama bir şeyi biliyor. Sapanıyla taş atmayı siyonistlerin üzerine, taşı atarken, içinden, yüreğinden başka birşeye hazırlıyor kendini.. fedaya... Ondan belki yanıbaşına kadar gelen ölüm karşısındaki bu soğukkanlılığı...
Yatağın üzerine uzatılmış gencin ağzından burnundan oksijen hortumlarını çekiyor genç bir hastabakıcı. Soran gözlere cevap veriyor: "Şehit şehit..."
Gün boyu onlarca kez duyuluyor bu söz orada.
insanlar çaresiz, doktorlar çaresiz, tıp çaresiz...
Çaresiz olmayan yalnız Filistin halkı.
Onlar, şehitlerini orada morga gönderip yeniden direnişe, savaşa katılmak için çıkıyorlar Gazze'nin kan kokan, bombalar yağan sokaklarına...
belki fhkc'li, belki hamas'lı, belki el fetih'li... ama tüm ezilen dünya halklarının kalbine gömülmüş bir şehit...
filistinin adı, iö 12. yyda ege den kalkarak anadolu, kıbrıs ve suriyeyi yakıp yıktıktan sonra nısıra saldıran ancak mısırlılar tarafından püskürtüldükten sonra bugünkü tel aviv-yafadan gazze şeridine kadar uzanan bölgeye yerleşen filistîler adlı bir deniz kavminin adından geliyordu. yani filistîler bir arap kavmi değildi. mitolojiye göre, zamanla komşu bölgelere yayılan filistîlerin en büyük düşmanı, bölgeye onlardan sonra gelen israiloğulları olmuştu. gel zaman git zaman filistinliler müslüman oldu. ve bugünkü halleriyle sırf müslüman oldukları için değil sırf insan oldukları ve mazlum oldukları su götürmez halk, yardıma muhtaç halk.
dünyada pek fazla sevilmemesinin en büyük nedeni, milletlerin - devletlerin israil - musevi - siyonist sevgilisi olması değildir. bazı devletler için bu durum geçerlidir. ama hepsi için değil. örneğin abd' deki yahudi lobisi amerikan bürokrasisine ve hükümetlerine sike sike israil' i sevdirmiştir. çoğu ülkenin filistin' e gerçek gözyaşı dökmeyip timsah gözyaşlarıyla idare etmesinin sebebi, filistin' de hemen hemen tüm terörist gruplara gerilla eğitimi verilmiş / veriliyor olmasıdır. pkklı teröristlere meskun mahallerde muharebe ve gerilla savaşı eğitiminin de filistin' de verildiğini hepimiz biliyoruz. ama ingilizler, fransızlar, italyanlar vb. gibi 90 yıl önce savaş halinde olduğumuz devletlerden bahsederken sık sık "daha düne kadar namusumuza kurşun sıkıyolardı vb. vs" cümlesini sarfedip bizi satan ve bir ülkenin kaderiyle oynayan filistin' in bu ibneliğini hiç ağzımıza almadığımız gibi terörist eğitimlerini de unuttuk, görmezden geliyoruz. ama elin adamı öyle yapmıyor. okulun tepesine füze kalkanı yerleştirip okulu bombalattıran ve bunu el cezire aracılığıyla servis eden hamas' a şüpheyle bakıyor. hepimiz üzülüyoruz filistinli masumların ölümüne,dramına. israil' in de hemen gaza gelip bir anda canavarlaştığını görüyoruz. ama mimlenmiş bi kere filistin. kızıl tugaylardan tutun da eoka'ya kadar zamanında kucak açmadığı ibne kalmadı.
zamanında emperyalist ülkelere dayanarak osmanlı devletine ayaklanan bir bölge.
şimdi ise bu ayaklanmanın sorunlarını çekiyorlar.
birlik değiller, beraber değiller, üç beş tane keleşli bir kaç tane de canlı bomba ile savaştıklarını sanıyorlar.geleceğinin büyükleri ölürken onlar emperyalizme küfür ediyor hiç ciddi bir direniş gösteremiyorlar. hatta ciddi bir direniş gösteremezken kaçırdıkları insanlarla ve patlattıkları bombalarla israil devletinin ekmeğine yağ, bal, reçel sürüyorlar.
işgalin ve davos zirvesi yankılarının sona ermesiyle yeniden unutulup kaderine terk edilen ülke. halbuki işgal sona ermiş ve yardım malzemeleri artık kolayca filistin'e ulaşır olmuşken(!) yani yardım için tam zamanıyken dünya gündeminden düşmek, unutulmak ne kadar acı olsa gerek.
işte dünyanın gerçek yüzü budur. genel olarak düzenin ve insanların yapısı böyledir. düzen kimseye yardım etmenizi istemez ve o ortamı size yaratmaz. zaten işsizsinizdir yada kazandığınız para geçiminize anca yetiyordur kimseye yardım edemez durumdasınızdır.
Toprağın sahibi ile toprağın işgalcisinin savaş alanı... Çatışmalar, tuzaklar, baskınlar, yıkımlar ve suikastler diyarı... Acının ve sevincin, ölümün ve hayatın yan yana gezdiği mekân... Zulmün asude bir şekilde kol gezdiği mazlumlar ocağı... Mazlum ve yetim kalmış bir milletin ağıdı... Gönüllerin ve ümmetin kanayan yarası...
annesi amerikalı, babası filistinli bir arkadaşım, ismi jamal, dediğine göre araplar çadırda yaşamayı bırakıp medeniyet düşünmediği sürece her zaman kanayan bir yara olacak ve yakında olmayacak yermiş.
artık filistinliler bile tamamen gözden çıkarmışlar filistini, çünkü yanlarında kimse yok. konuşmamızdan bir bölüm;
rs ne la - dostum, unuttular sizi buralarda, haberlerde filistin göremez olduk...
jamal - problem değil 'şaşırmadım buna çünkü biz alıştık buna'.
rs ne la - şimdi ne olacak?
jamal - gazze artık onların, filistin gazze'yi gözden çıkaralı aylar oldu. ben de abd'ye gideceğim sanırım.
rs ne la - sıkma canını.
jamal - yok ya ne sıkacam, filistin diye bir yer olduğunu mu düşünüyorsun hala?
bir humma nöbeti gibi sarmışken dört bir yanı, ölümün sıtması. kalplerin bir çoğu da buna yakalanmışken. umudumu ve inancımı korumaya çalışıyorum var gücümle. dudaklarım sayıklıyor bazen yağmur bulutlarını. en çok da tokluğun ismi duyuluyor dualarımda. kıtaları saran bu ölüm, vahşet ve kıygının, nasıl biteceğini bilemesem de; belki insaniyetler, merhametler, aralanan gözlerde nemlenen birkaç damla yaş, damlaya damlaya birikir... kim bilir... belki de!
o insanlardan daha muhtacız aslında, bir yudum suya, bir lokma kuru ekmeğe, pirince, mercimeğe, una. belki anımsarız şükrümüzü, belki doyar insanlığımız ve çöker dizlerinin üstüne. uykularım yaralı en çok, ah bilseniz nasıl kıvranıyor. her masal başlamadan yahut düş, pencereleri açılmadan, kuvvetli bir rüzgar esiyor. masumiyet güzelliğini yitirirken, utancım zedeliyor insaniyeti.
her hikayenin kendi yaşı olur sanırdım
her masalın kendi tarihi yahut
bilmezdim insanların zamanı öykülerin de zamanıymış
aynı günlere bölünürmüş meğer, aynı hakikatlerce lanetlenirmiş.
aynı sevdalar yaşanırmış, lakin farklı kalplerin yeminiymiş meğer...hangi öyküler dolaşır damarlarında, hangi sevda besler hücrelerini. beyaz atlar çiğneniyor cehennem atlılarınca, hangi korsan bağışlar masumiyeti...
Kurulması durumunda 21. arap ülkesi olacak olan devletimsi. Şahsen kürt, azeri ve beluci devletlerinin kurulmasını bu devlete tercih ederim. 20 tane arap devletinin insanlığa faydası ne oldu ki, bu devletin faydası olacak? Baştan bir halt olmayacağı belli olan, halkı ilk fırsatta yurt dışına kaçacak olan bir yeri devlet yapmakta ne gibi bir fayda var ki?
aslında onları da, suriye'yi de satan bizizdir. Akp türkiyesi'dir. nasıl mı?
filistin davos'ta sözde ayar veren rte ile kurtulmadı. ayar vermek lafla olmaz.
- israilli pilotları türkiye'de eğitilmesi
- israilli pilotların türkiye'de tatbikat yapması
- israil'in filistin katliamlarına yönelik nota bile verilememesi (verilen nota, başbakana yapılan söylemlere karşıdır)
- nota verme önergesine akp olarak karşı çıkılması.
- rte'nin bop eşbaşkanı olması
- bop'un filistin'i yok etmeyi de içeren bir proje olması
- tayyip'in yahudi lobisinden üstün cesaret nişan alması. ki bu lobidir filistin ve türkiye üzerinde aleyhimize stratejiler üreten.
ayrıca türkiye'de popülasyon yaratan sözlerin çevirmenler tarafından çevrilmediğini de bilin. iş, danışıklı dövüştür. ne de olsa bop eşbaşkanı. Seçim öncesi israil kıyağı.
ama noldu?
israil'e sınırlarımızı veriyoruz. yarın suriye sınırını israil çevrelerse türkiye bu bataktan nasıl çıkacak düşünsün.
ha bu arada sanmayın ki ingiltere, abd ve israil'e de yarandık. onları da memnun etmedi akp türkiyesi. neden?
tezkere geçirin dediler geçiremediler, asker verin dediler, veremediler. allah'tan sağduyulu muhalefet buna en azından engel olabildi.
kör gözlerle muhafazakar gözlükleri takıp uyumaya devam edecekse insanlar etsin... ama elin oğlu köle değil. sen kendi toprağını, petrolünü, madenini, suyunu verirsin. Ama acılar içindeki filistin tek imkanı olan bu destekle sana tepkisini dile getirir. haklı mıdır? gayet de haklıdır.
ortadoğu'nun bahtsız ülkesi hangisidir diye bir soru sorulduğunda akla ilk gelen ülkedir filistin. hep yalnız kalmıştır. hep ezilmiştir, kakılmıştır. çevresinde dost görünen ülkeler vardır fakat hepsi de hipokrat yemini etmiş işkence doktorları gibidirler. israil bombalar yağdırır, katliamlar yapar, ambargolar uygulatır ve bu dost* ülkeler film izler gibi bunları izler. sonra yaralılar ölüler ortaya çıkar ve yine bu ülkeler bu sefer de ucuz kahramanlık yaparak yardım kampanyaları başlatırlar. gazze'ye yardımmış. türk kafalılarız işte. ya bir işi son saniyede halletmeye çalışırız yada film başladıktan sonra salona girmeye kalkarız..
benim hz.muhammed'den öğrendiğim müslümanlık böyle bir müslümanlık değil. yazıklar olsun.
bombalara direndiler, tanklara direndiler, alev toplarına direndiler...
fakat nifak tohumlarına karşı bir türlü direnemediler. daha kaç nesil şehit olacak acaba?
tek vücut olmayı başardıkları gün hiç bir güç karşılarında duramayacaktır. ama o gün gelecek mi acaba?
