öyle veya böyle şampiyonlar ligi tarihinin en çok gol atan iki oyuncusundan biri ve italya milli takımının gelmiş geçmiş en golcü oyuncusu olan adamın haklı gol sevincidir.
golden sonra avaz çıktığı kadar bağrılır, eller yanlara açılır, opsiyonel olarak da herhangi bir takım arkadaşının sırtına çıkılır...
2002 senesindeki bir bayern münchen maçından sonra ciddi anlamda kötülenmişti bu sevinç. bavyeralı oğlanların 6 maçta 2 puanla efsanevi sıçışını yaptığı ve ac milan'ın tam tersi olarak şampiyon olarak tamamladığı 2002-2003 uefa şampiyonlar ligi sezonunda olympiastadion'da oynanan ve rossoneri'nin filippo inzaghi'nin golleriyle 2-1 kazandığı o maçta pippo inanılmaz abartılı ve cidden rahatsız edici gol sevinçleriyle avrupa'daki kimi spor yazarlarının da tepkisini çekmiştir. velhasıl bu adam gelmiş geçmiş en sevilmeyen topçulardan biridi, hakkıdır ben de nefret ederim.
ilk önce bu başlıktan dolayı teşekkürü borç bilirim. yahu kaç yaşına geldin efendi olmayı öğren biraz. 3 metreden boş kaleye gol atıyorsun aygır gibi atlayıp zıplıyorsun çığlık atıyorsun. yavaş ol biraz, sakin ol.
boş kaleye gol atar ve olaylar gelişir. ağzını kocaman açar, hayvanlar gibi sevinir. her golden sonra, sanırsınız ki adam kupa finalinde uzatmalarda gol atmış.
ayrıca gol sonrası forma çıkarmanın cezalandırılması eylemine bile mecbur bıraktıracak cinstendir gol sevinci.
