tanım: ileride birgün umut edilen dindar ya da tinerci olmayan nesildir.
'dindar bir nesil yetiştirmek' toplumsal yapıda nesil yetiştirmek faşistlikten başka birşey değildir. hangi demokratik ülkede nesil yetiştirme savunula bilir ki. insanlar siyasi baskı tarafından ne kadar yönlendirilirse yönlendirilsin değişmeyecek tek gerçek kişinin inancıdır. inançlıyım der belli bir safa geçer her isteleni yapar ama sadece otaritenin faydalarından yararlanır.* günümüz türkiyesinin yarısından fazlası bu insanlardan oluşmaktadır. türkiyemizin en büyük derdi de budur.
gelelim gerçekle yüzleşmeye türkiye cumhuriyeti kurulduğundan beri atatürkçü, laik ve çağdaş bir devlet anlayışı benimsenmiştir. bu her bozulmaya çalışıldıgında ortaya çıkan darbelerle ülke daha da çağdaşlıktan uzaklaşmıştır. burda da çok açık şekilde nesil yetiştirme politikaları oldugu doğrudur. öğretmen okulları, halk evleri v.b. askeriyesinden, memuruna, öğretmeninden, kaymakamına atatürkçü nesil yetiştirilmeye çalışılmamış mıdır ?
şimdi işin doruk noktasında akla gelen; bu devlet bunca zamana kadar atatürkçü nesil yetiştirmeye çalıştı? sen nasıl olda şu an yüzde elli oy alıyorsun. tam ters köşe düşündüğümüzde sen dindar bir nesil yetiştirmek istiyorsun bu ülke buna tepkisi nasıl olacaktır.
şimdi burada ki esas derdimiz bu politika siyaset görüş bize ne kazandıracak ki ? 100 yıl geçmesine rağmen hala bir adım ileri atamayan bir millet* olmaya devam edeceğiz çünkü birileri gelecek bizim nesil diyecek o gidecek bizcilerin nesil diyecek şu birbirini tekrar eden sonsuz bir döngü içerisindeki kovalamaca ne zaman son bulacak ? işte bu döngü ne zaman kırılırsa esas türkiye o zaman ortaya çıkacak.
umarım gelecek nesiller ne dindar ne tinerci sadece 'fikri ile kalbi bir' bir nesil olsun.
