vardır böyleleri. en çetin tartışmalarda bile sessiz kalırlar ve de hiç görüş bildirmezler. sorulduğunda ise yapılan tartışmanın gereksiz olduğunu düşündüğü için fikir belirtmeye gerek görmediğini söyler.
bu insan aşmış insandır. bu tür insanlar az konuşur çok şey anlatırlar. bu insanları konuşturmak zordur gerçekten çünkü inandığı şeye öylesine bağlıdır ki başkası ne söylerse söylesin kulak asmazlar. baskın karakterleri vardır. kendi doğrularından şaşmazlar. her zaman dimdik ayakta ve irade abidesidirler. çünkü kimseyi bir şeylere inanmaya ya da inandıkları şeyleri kabul ettirmeye yada kanıtlamaya gerek duymazlar başka bir deyişle sallamazlar. o nedenledir ki bu insanlar azınlıktadır. çünkü ben dahil herkeste haksızlığa yada inandığı görüşü savunmaya karşı bir çaba var. en azından çevremde bu böyle. ben isterdim ki böyle bir insan olayım ama zor yapım gereği. bazen gerçekten fikirlerimi söylemeye gerek duymayacak kadar rahat bir insan olmak isterdim.
karşısında at gözlüklü dar köşeli esnekliğe kapalı sabit fikirli biri olan insandır. ne kadar anlatırsa anlatsın karşı tarafın küt düşüncelerle karşı çıkışlarıyla uğraşmak istemeyendir.
bir zamanlar ben. aslında ara sıra halen ben. oluyor yani öyle. bir şeyin değişebileceğini düşünmüyorsa söylemez. ama içine atıyorsa sussun. istemediği şeyleri söyleyerek yaşamasın. en azından tavrını ortaya koyar, bunun rahatlığını taşır.
konuya göre ortama göre değişir. eğer salak salak şeyler konuşuluyorsa itibar etmez. çünkü sürekli boş konuşan insanlar boş insanlardır. ayrıca bazı konularda fikir beyan etmemek o konu hakkında yeterli bilgisi olmadığını yada net bir fikre sahip olmadığını da gösterebilir. kimileri için ise susmak kaçıştır. en azından boş yere tartışmaktan yeğdir. kimisi de fikri sorulmadan söylemez.
