filozof olduğunu düşünen ve aylık bin lira ile geçinmeye çalışan ülkücü abinin "ne yaratıcıyım ulen.." nidasında söylediği ve söylerken de bir garip tavır takındığı sözdür, evet, söz olmasına sözdür ama ancak sözüm ona cinsinden öteye gidemez pekala. halbuki, gel de bir altını doldur ula. yok artık dedirtmek ancak çalıştığın iş yerinde patrona sözde yapacağın artistlik ile gerçekleşecektir, bil bunu. ne de iyi bildin hay kaşlarını cımbızla ayırdığımın.
karmaşık cümleler kurarak üzerine topladığını sandığı ilgiyle erekte olup, bilinç altında esasen fikrini masture ettiği yazarları, hani olur ya, düşürme olasılığını uygulamaya dökme safhasıdır.
olasılığı yüksek tutmak, beyinden çıkacak sıvının oranıyla oynamak gibi görünse de son damla ağız kenarından akıp gidecektir.
tutabilene aşk olsun!
