Yeni bir şarkı dinlemekten, yeni bir yemek yemekten, yeni bir mekan keşfetmekten korkarım. Yeni birileriyle tanışıp onlara kendimi anlatmaktan vazgeçeli kendi evrenimde kendi zamanımdan bin yıllar geçti. Olmuş ya bir şekilde denk gelmişim, sıkı sıkı tutunurum.
Bu yüzden, bazı konularda geç kalmışlığım pek çoktur. Bazı konular çünkü bazılarını önemseyebilirim ancak. Akışa kapılalı ve bu hisleri o akışın bazen insafına bazen kargaşasına bırakalı da dikkate değer bir süre geçti.
içimi ince bir ipin elime dolaşarak etimi kesmesi gibi inciten mevzulardan biri de tam da bu şarkı gibi şarkıları aklımda süren filmin yanlış yerlerinde dinleyişim. Oysa bunu, Ankara'da gerçekten çok güzel bir bahar gününde, hayatımı rayından çıkaracak gecenin sabahında dinleyebilirdim. Bursa'da, üç-beş kişilik cemaatinden başka neredeyse kimsenin gitmediği caminin bahçesinde, uzun upuzun ağaçların altındaki bankta, evime son otobüsü kaçıracağımı bilerek ama yine de bekleyerek dinleyebilirdim. istanbul'da, tanıdığım tek sokaktaki mekanın camından bakarken, hala kimseyi tanımıyorken kendimi kimseyle paylaşmamışken yani gardımı düşürmemişken, öylece dinleyebilirdim. Bu ve benzeri anların her birinin altı dinlediğimde o an'a gittiğim onlarca şarkı ile çizili zaten ama olsun, hafif bir darılacağım zamana.
Sözlerine gelecek olursak:
And there it is, as pure as snow
i couldn't see it for my head was too low
And prying eyes, they stoop too low
Poisoning my soul, as sanity waits in the gallows.
Defeated i, fighting for a lost cause
Depleted i, dying for the wrong cause.
These are the hours on the range
The more you show them
The more they choose to take away
Some things never change in the wings
And as it's your war
There'll be no escape at all.
Defeated i, fighting for a lost cause
Depleted i, dying for.
