fedekar bir genç kadın, oldukça güzel. istese bırakırdı çoçuklarını. "başına ne gelirse gelsin umurunda olmaz dı" ama o çoçuklara sahip çıktı dernek kurdu. sokaklarda bally çeken kapkaç yapan çoçukları hep sorguladık hep ayıpadık ama o sebepin ne olduğunu biliyordu, anlıyordu... iyi bir çoçuk yetiştirmenin sıcak bir aile şefkatinden geçtiğini biliyordu. o da elinden geldiğince tüm engellemelere rağmen, bu anne sıcaklığını sevgiyi şefkati vermeye çalışıyordu.
elinden geleni yapan bu kadın derneğe hiç bağış gelmemesine rağmen kendi bileziğini parasını bağışlamıştı. ve tükendi... artık daha yoktu. hatta zengin bu konumdan geldiği için sosyete kesimi sırf sokak çoçuklarına yardım ettiği için ona kırgın olanlar bile vardı.
kendisini bizzat tanıyorum...
sonralarda duydum bi figen abla vardı, ne oldu diye çok sevdiği mobilyacı bir bey'le evlenmiş... sokak çoçuklarına, çoçuklara her zaman yardım eden, etmeye devam eden bu kadın, umarım her zaman çoçuklarıyla mutlu olur...
