henüz ilkokul 5.sınıfta iken o gece galatasaray - ath. bilbao şampiyonlar ligi maçının olduğu gece gelen ilk bilgisayarımın ilk oyunu idi. oynamaya başladığımda asla bıkmayacakmışım gibi geliyordu. beynimi döndürmüştü azizim o çocuk aklımla o oyun. bizim neslin unutulmazıdır. 98 in şarkısını hatırlamayan liselidir azizim.
bizim neslin hayatındaki ilk futbol oyunlarından. bende de yeri ayrıydı rahmetlinin. babam hafta içleri yasaklamıştı da oynamayı, geceleri el ayak çekilince, gizlice bilgisayarın başına süzülür, açar oynardım. ışıklar kapalı, ses kısık... tek şey w'ya abandıkça klavyeden çıkan sesler. hala kulağımda. 24 yaşıma geldim, futbol oyunları aldı yürüdü, ama o geceler aldığım tadının yanına bile yaklaşamaz hiçbiri. yok lan yok ağlamıyorum, gözüme birşey kaçtı.
gol attiktan sonra asd ye basinca taraftarlarin costugu oyundur. turk milli takiminin sanki hepsinin ikiz kardes gibi ayni yapildigi oyundur. en azindan abdullah sari yapilabilirdi.
spor salonunda filan mac yapilabilen,futbolcularin kafalarinin kup gibi oldugi ibretlik bir oyundu.o yillarda tabi bana simdiki fifa16 gibi geliyordu.*