ateri hususunda yapabileceğimin en iyisi budur, yoksa ben istemez miyim barca ile oynamayı...? ( sikicem bu tanım faslını )
o amına kodumun abileri hep suçludur. geçiyim mi lan, geçiyim mi ?
koca hafta yemeden içmeden kesmişiz, üç kişi birleşip sigaraya girmişiz, haftanın son günü akşamı eve gitmeden önce uğrak yerimiz olan ateri salonları ( doksanlı yılların başları ) efkar dağıtma yerimizdi. kabin içinde tv den bozma monitör, kabin dışında iki kişilik konsol yardımıyla ister yekden ister karşılıklı ya da yan yana oynamaya çalışırdık. konsol dediğimde, solda üç kıytırık düğme ve sağ kısımda coyistik.
kıytırık dediğime bakmayın, teknoloji japonya ile aynı anda türkiye'de. iki boyutlu gözünü sevdiğim ateri kahramanlı dillerinden anlamadığımdan şikayetçiler. dalsim denen uzun kollu adam sürekli sopa yiyor benim yüzümden. bir aduket çekemeden jübilemi yaptım o yolda.
en becerikli olduğum kısım ise şu ilerlemeli, bir yandan börtü bözcükden kaçıp diğer yandan hem ateş açıp hem de değerli zamazingoları toplamak ana temalı oyunlardı. aslında bu tür oyunları dahi beceremezdim çok zaman. pek değerli arkadaşlarım ikişer jeton ile bir saate yakın oyun oynarlarken ben en az beş jeton almak zorunda kalıyordum. o ercan ateri salonunun en az iki aterisi benim verdiğim paralarla satın alınmıştır, yeminle.
zaten tam olarak nasıl oynandığını bilmediğim sitrit faytır oyununu oynarken, aduuuuuuu ket, yanıma yanaşan benden yaşca büyük olduğunu düşündüğüm ki öyle düşünmeme sebep olan adamın oyunu iyi oynamasıyla alakalı. benim gözümde, ateriyi benden iyi oynayan herkes benden büyükdü. nasıl bir ruh ezilmesi olmuşsa artık o dönem. ruh ezilmesi ne amk ?
yine dövüşlü oyun oynarken ve son jetonunu harçama ön çabaları yaparken, yan tarafa piçin biri girer, sizi hunharca siktiği yetmezmiş gibi jetonunuzu yer bir de hırsdan kendinizi sikmenizi sağlardı. sanırım bilinç altı tedavimin başlangıç noktası burası. çocukluğuma biri inmeden ben ona uçar adım gideyim...
yardımsever abiler...
ilk raundu kazanmışım, patara kütere dövmüşüm ruyu piçini, ikinci raundda da o benim ağzımı yüzümü dağıtmış, final raunduna sıra gelinmiş, yandan bir abi;
- geçiyim mi lan ?
+ (üç kaatçı garfiıld kedi bakışlarımla) geç abi ya...
halbusi o abilere dur demesini bileydim bugün fifa 2011'de real madrid'i seçip rakip olarak kasımpaşa'yı almazdım.
pes 2011'de takımların arasında, fifadaki kadar güç farkı olmamasından dolayı etkisi olamayacak önermedir. lakin zayıf takımlar onur mücedelesi vermektedirler güçlü kulüplere karşı. hayvan gibi saldırmaktadırlar. "lan bu maç dünyanın 80 ülkesinde canlı yayınlanıyo, bu kadar da adam maça gelmiş, yardırayım lan" dediklerini hissedersiniz zayıf takım futbolcularının.
bir defasında kafamın da biraz dağınık olduğu bir gün barca ile oynuyorum, fener bizi duman etti valla, hem de guiza hat trick yaptı, toprak mı çekiyor ne?
