01. Nothing To No One
02. The Lesser Faith
03. Terminus (Where Death Is Most Alive)
04. Blind At Heart
05. Icipher
06. Inside The Particle Storm
07. Empty Me
08. Misery´s Crown
09. Focus Shift
10. The Mundane And The Magic
11. A Closer End (Japan bonus track)
12. Winter Triangle (instrumental) (Australia bonus track)
satın almaya, ay pardon, indirmeye çalıştıgımda rapid'den "Too many users downloading right now. Please try again in two minutes or get a PREMIUM-Account" uyarısı aldıgım albüm. hayırlısı bakalım.
son bir haftadır yasadışı yollardan durmaksızın dinlediğim albüm. Dark tranquillity hayranlarını tatmin etmesede diğer swedish grupları gibi piyasalaşma yolunda olmayacagını kanıtı olmuş bizi mutlu mesut etmiştir dt. Şu gercek ki bu albümde zamanla dt nin her albümü gibi övgülerle bahsedilecek kadar güzel olmuş.
Fiction albümü bence DT'nin tecrübesini en iyi şekilde konuşturmuş olduğu albümlerden biri. Nedense bazıları tarafından sevilemediği gibi bir de yetmezmiş gibi "Fiction=Character 2" gibi saçmasapan albümü tanımadan 2-3 parça dinlemeyle yorum yapabiliyorlar. Albümdeki tüm parçadan tek bir tanesi bile kötü olmayan yegane DT standartlarına uygun 2007 Nisan ayı çıkışlı albüm. Albümdeki tüm parçalara tapıyorum özellikle "Nothing to one; bass ve davulun beni en iyi şekilde orgazm edebileceği bir parça dinlerken resmen seks yapıyorum enstürmanlarla. The lesser faith; Headbang ustası olmak isteyenler için çok gaz bir parça bence albümün en iyi kudurtucu parçası hele ki; 3dk'dan sonraki bölümde Mikael'in "Clean'den brütale geçişi başıma fenalık getiriyor." Terminus ise; klavye ile başlayıp bir anda enstürmanların girişi ile çok gaz verici bir ortam alıyor. Mikael Stanne abim her zamanki gibi vokalini en şekilde kullanmış. Blind at heart; albümdeki en normal parça yani pek etkileyici değil ancak davul soloları gayet güzel. Icipher; elektro gitar ağırlıklı sololar can yakıcı şekilde. Ve albümün en şaheser parçası "Inside the particle storm" işte bu parçayı yaptıkları için önce ellerinden öpmek istiyorum abilerimin ve sonra parça hakkında birkaç cümle sarfetmek istiyorum; karanlığın, melankolikliğin en iyi şekilde yaşattığı ve DT'nin birazcık düşüş zamanlarından beri böyle bir parçaya hasret kaldığımı belirtmek istiyorum. Empty me; oldukça sert bir girişi var tam bir orgazm makinesi...
Misery crown'da cidden de herkesin düşündüğü gibi kışkırtıcı bir clean vokal var Mikael'in önünde tekrardan eğiliyorum. Focus shiiiiiiiift; The lesser faith'den sonra en gaz en orgazm edici bir parça. Dinlerken şeytanım başımda geziyor... Ve albümün kapanış parçası The Mundane and the magic; bateristin kışkırtıcı vuruşları ve diğer elemanların deathci özelliği parçadaki temel özellikler. Sonuç olarak Fiction = orgazm
Bu albümü sevmeyenden gerçekten ciddi anlamda şüphe ederim. Fiction bence DT'nin ne kadar geliştiğini, ve ne kadar büyük Melodik Death metal grubu olduğunu bize tekrar tekrar gösteriyor.
avenged sevenfold un aralık ayında ölen bateristi the rev in kendine taktığı lakaplardan birisi. ayrıca avenged sevenfold un jimmysiz ilk albümleri olan nightmare de yer alan bir şarkının da ismi. şarkının ilk ismi death dir, fakat jimmy nin ölümünden sonra fiction olarak değiştirilmiştir. şarkı aynı zamanda jimmy nin nightmare için yazdığı son şarkıdır ve jimmy şarkıyı diğer grup elemanlarına teslim ettikten üç gün sonra evinde ölü bulunmuştur.
albümdeki en özel şarkı. bunu söylemekten nefret ediyorum fakat m.shadows un vokalleri olmamış. hiç hoş değil. buna rağmen müzik çok güzel. ancak bu şarkıyı özel yapan zaten yine bunu söylemekten nefret ediyorum fakat ne müziği ne de shads ın vokalleri. dikkatle dinlerseniz şarkıda başka birinin daha sesini duyabilirsiniz. evet yanlış tahmin etmediniz. zaten m.shadows ve zacky vengeance da bir röportajlarında belirtmişlerdi jimmy nin vokallerini kullandıklarını. çok kötü oluyor be insan jimmy nin harika sesini duyunca. üstelik piyanoyu da o çalmış. her ne kadar ana vokaller kötü olsa da içinde jimmy nin olması bu şarkıyı albümün en iyilerinden biri haline getiriyor.
dark tranquillity nin çıkartmış olduğu en iyi albümlerden bir tanesidir. last fm dinleyici istatistikleri de bunu doğrular. albüm en çok dinlenilenler arasında birinci sıradadır. en iyi şarkılar arasında da empty me ve misery s crown yer alır.
gümbür gümbür bir albümdür. bok atmadan duramayan bünyelerce hemen character albümüyle kıyaslanmış, kötülenmiştir. character apayrı bir dark tranquillity albümüdür, fiction ise apayrı. ne fiction albümü character 'in özelliğini değiştirebilir, ne de character albümü fiction 'ı gölgeleyebilir.
beklendiği gibi yine olağanüstü bir brutal vokal ve yanında da enfes mi enfes clean vokallerle de süslenmiş şarkılar barındıran bir albüm gelmiştir. grup elemanları da kendini yenilemiştir zannedersem bu albümle. misal klavyeci martin, öyle bir süzülmüştür ki, zor tanınır hale gelmiştir. gözlüklerini atmıştır, cillop gibi adam olmuştur. focus shift 'in klibinde bizzat görülebilir.
misery s crown isimli olağanüstü bir şarkı var bu albümde. the mundane and the magic isimli, mikael 'e * şahane sesli bir kadının eşlik ettiği bir mucize var bu albümde. the lesser faith var, melodileri adamı yer! icipher var, şahane rifflerle dolup taşmış. blind at heart var, kafa kol bırakmıyor.
The rev'in ölmeden bir kaç saat önce kaydettiği, vokalde ve piyanoda yine kendisinin olduğu a7x şarkısı. Sesinin güzel olması insanın içini burkuyo. **
The Rev ölmeden 3 gün önce bu şarkıyı yazmış bildiğin intihar mektubu lan bu, şarkı falan bahane adam 3 gün sonra intihar edecek ve resmen bu şarkının sözlerinde açık açık bunu söylüyor. Grup üyeleri ne kadar körmüş be. Hatta şarkının ismi Death'miş sonra Fiction olarak değiştirmişler. Bu kadar olmaz valla.
