bazen gereksiz işlerin (iş diyerek gerçekten iş olan şeylere hakaret etmiş olsam da) içinde boğulup kaldığım zaman gerçek değerimi bana hatırlatan ve atalarımızın yanında ne kadar sönük kaldığımı anlatan ama yine de bundan bir aşağılık kompleksine girmeden bana kendimi toparlama fırsatımın olduğunu söyleyen en büyük eserdir.
tatlı su solcularını ve beyaz türkleri duygulandırmaması normal olan marş. Marşın yazıldığı dönemde eline geçirdiği şehri yağmalamayan devlet var mı bir araştırmalı bu güruh. Kaldı ki islam savaş hukuğu ve Osmanlı'nın fetih sonrası izlediği politika diğer devletlerin uyguladıklarına göre devede pire gibi kalır. Bugün bile modern denilen devletlerin işgal ettiği ülkelerde neler yaptığı ortada.
Ek olarak işgal, bağlı bulunduğun ülkeyi/şehri/devleti başka bir devletin ele geçirmesine ve sahiplenmesine denir. Fetih ise bağlı bulunduğun toplumun başka bir toprak parçasını ele geçirmesine.
Soyu bizans'a dayananlar için üzücü bir durum olmalı.
insana milli değerlerini hatırlatan günümüz gençlerinin sıkça dinlemesi gerektiğini düşündüğüm marştır. boş işler peşinde koşan zavallılar olmamak için kendimizi silkelemeye bir nebze olsun yardım edecektir.
