insanları böyle büyük bütçeli filmleri daha çok görmek istemesi ile doğru orantılı olarak , ilkine değer verilirse böylesi devam eder mantığı ile gidilen film olması.
1980 askeri darbe toplum mühendisliği politikalarının başlıca unsurları milliyetçlik ve mukaddesatçılığın toplumun genlerine nasıl işlendiğinin bir kanıtıdır.
avrupa meraklısı insanlarımızın izlediği hollywood tarzı filmler, x ülkesi özgün filmler, romantik komediler... türkiyede yaşadığını unutan ve her konuda kendisi avrupadan gelmiş gibi, her haltı eleştiren, hep kendini bir gömlek üstün gören zihniyetin suratına çarpan rakamlardır.
yok yani bu ülkede hangi filmden hoşnut kaldınız? ya da nasıl bir film olmalıydı bu kadar çok izlenmesi için? kendi kültürümüzü yansıtmayan bir filme, ilgi çekmeyen bir filme niye 5 milyon insan gitsin ki?
evet bu film sarıkamış, çanakkale, kurtuluş savaşı film ve belgesellerinden sonra olumlu bir gelişmedir. aksini düşünenler için tamamen olumsuzdur.
film zaten hedef kitlesi belliydi. osmanlıcı hamaset edebiyatını modern sinema endüstrisinin ithal gereçleriyle birleştirmekte kurnazca bir adım oldu. bu çercevede sorgulama kabiliyeti yetersiz, sanat anlayışı olmayan, ironik bir şekilde hem gelenekçi hem de küreselleşmeci neoliberalizm etkisiyle alevlenen tüketim kültürü girdabında ki alt kültür mensubu kitleninde filme cevabı beklendiği gibi çok olumlu oldu. yoksa orta sinema ve seyirci adına olumlu bir gelişme görüldüğü iddia edilemez.
filmin tarihi ya da kurgusal yanlışlıklar içermesinden ziyade en çok izlenen film olmasını yürekten istiyorum.
bunun iki sebebi var. ilk olarak bu kadar para , emek ve 3 yıl gibi bir zaman harcanan film eleştirilcek tarafları olsada izlenmeli.
onca şey boşa gitmemeli düşüncesi.
ikincisi ise biz türklerin film işinde pek iyi olmadığımızı düşünüyorum. fetih 1453 için harcanan bütçe ile çok daha iyi bir film çıkarırdı yabancılar.
neyse son yıllarda şeytanın bacağını kırar gibiyiz.
bunu en iyi bildiğimizi sandığımız şey ile aşk filmleri ile başlattık aslında.
ıssız adam , aşk tesadüfleri sever , incir reçeli derken
türk sinemasının kendine bir özgüveninin geldiğini ve gelmesi gerektiğini düşünüyorum
gerçi yukarıdaki listedeki çoğu film komedi dalında ama bunun sebebide türk milletinin gülmeye ihtiyacı olan bir millet olduğu gerçeğidir.
hal böyle olunca çoluk çocuk ma aile gülmek için sinemaya gitmektedir.
genç kitle zaten iyi olan hemen her filme gitmektedir.
türk sinemasında en çok izlenen filmleri daha çok ailelerin , ebeveynlerin belirlediğine inanıyorum.
şeklinde sıralanan türk sinema tarihimizin ilk 10 filminin başında " Recep ivedik 2 " yi görmekten ziyadesiyle rahatsız olduğum durum bu hadiseyle düzelecektir.
gönül isterdi ki " eşkiya " bu listede yer alsın ama...
