atatürk havalimanı dış hatlar terminalinde istanbul bölge abileri(ilçe sayısı kadar abi) adeta bir yarışma edasında her biri büyük bir kazanda pilav hazırlar hoca efendiye sunmak için, güzide şakirt gençler ölümüne sevdikleri fetullah gülen için pankart açar. ve nefesler tutulur.
erzurumdaki köyüne getirip cenaze namazı kılındıktan sonra defnedilir. milyonlar cenaze namazını kılmak için gelir ama bir türlü sığamazlar saflara. herkes bir parmak ucuyla mezarına toprak atsa bile birçok insan elini toprağa bile deydiremez. ve bir alim daha hakkın rahmetine kavuşur.
(bkz: ebesinin amı ali sami)
çoğu kişinin bi tarafında olmayacaktır, türkiye'ye gelse büyük olay olur ama bir iki haftada söner, yaptıklarına devam edecektir, hizmet aşkıyla yanıp tutuşan müritleri sevinir, ha bide buralar başlık dolar, yoksa ülkenin yönetimi falan değişmez.
şeriatin ş'sinden anlamayan şeriattan öcü gibi korkan zavvallılar yine manşetlerden
iran mı oluyoruz?
yoksa malezya mı?
hiç bir bok olmayacak lan.
adam bu yaşına gelmiş halen amerikalarda memleket zarar görmesin diye özlem çekiyor. *
