fethullah gülen'i sevmeyen öldü de seven ölmedi mi deyip sevmemeye devam edeceğim içten içe. bu adam antipatik kardeşim... olmuyor, gün boyunca kendimi kandırmaya çalıştım ama yapamadım. alışamadım, durağan geldi, afakanlar bastı.
aslında amacım "fethullah gülen bana sabaha kadar defalarca sahip oldu" gibi bir başlık açıp dikkatleri üzerime çekmek ve karalayıcı şeyler yazmak, ağıza alınmayacak küfürleri toptan etmekti. ancak gereksiz buldum. neden lan dedim? neden gereksiz bir adam için vaktimizi boşa harcayıp duruyoruz? çene yoruyoruz yıllardır? biz konuşurken adamlar yol alıyor. helal olsun!
bu adam bütün dünyadaki okulları türk okulu yapsa sevemeyeceğim heralde. baktım istatistiklerime bayağı eksileyen olmuş. ilginçtir artılayanlar da var. ironi yaptım falan sandılar ya da sözlüğe yeni katıldığım için beni tanımayan insanlardı bunlar. seviyor gibi yapmak bile ağır geldi bana. isterse bin kere beraat etsin yüce türk yargısı nezdinde. vicdanım öyle demedikçe sempatik bulamayacağım bu adamı.
21. yüzyılın mevlanası olarak lanse eden talebelerine sesleniyorum; küçük bir araştırma yapsınlar. ama nesnel olsunlar fethullah gülen hakkında da mevlana hakkında da. en azından rastgele bir sözlüğe girip bir mevlana yazsınlar okusunlar bir de fethullah gülen yazıp okusunlar. sonuç bariz bir şekilde mevlana diye bas bas bağıracak. mevlana'nın hakkında dinle diyanetle zerre ilgisi olmayan kişiler bile müspet görüşlerini döşenirken öte yandan fethullah gülen'e müslümanlar bile küfrediyor, lakap takıyor. neden böyle? bu adamı azımsanamayacak kadar insanın sevimsiz bulmasının nedeni ne acaba?
bir insanı sevmek bambaşka bir şeydir çünkü. kusurlarıyla güzel bulmaktır, eksiklikleriyle beğenmektir onu. ama bu adamla ilgili bana sunulan kusursuzluk bana batıyor. talebelerinin annesinden babasından çok bu adamı sevmelerini saçma buluyorum. bu sevgi değil. sevgimi istemiyorlar benden. biat etmemi, tabi olmamı istiyorlar sanki. bu da gözümde itici yapıyor fethullah gülen ve şakirtlerini. tek istediğim birazcık samimiyet ulan, azıcık. acaba beni cemaate çekmek için mi muhatap oluyorsunuz benimle yoksa gerçekten samimi misiniz? bu soru bile kudurtuyor beni? beş dakika samimi olun lan! beş dakika sizli, bizli konuşmayın şu ağbi dediğiniz adamlarla. bi kere de parmak atın bakalım, bi kere de belaltı bi espri yapın yanında, taşağına bi küfredin. o zaman görelim hoşgörüyü, samimiyeti. yoksa beni kazanamayacaksınız söyleyeyim...
