sahip oldugumuz için ne kadar şanslı olduğumuzu düşündüğüm , bana her defasında farklı dünyaların kapılarını açan , ince detaylar ve akıl oyunlarıyla yormadan gizlice şaşırtan tatlı yönetmen.
Sinemada izlediğim son filmi magnifica presenzayı biraz önce bir kez daha izledim ve bir kez daha büyülendim .
kendisine twitterdan tweet attıgımda hemen dönüp teşekkür edicek kadarda mütevazi biri.
iyi ki var gurur duyuyorum ,daha büyük başarılar bekliyorum ondan.
çoğunlukla filmlerinde eşcinsel yaşamları anlatır belki de bu yüzden italyanlara kaptırdığımız yönetmendir.
italyada eşcinselliğin fazlalılığından değil bizdeki üstü kapatılmışlığındandır
kendine özgü sinema üslubuyla dikkat çeken 90lı yıllarda italyada ki üst kimliğinden feragat edip anavatanı olan türkiyeyi keşfetme yolunda çektiği hamam filmiyle türkiye de istenmeyen adam ilan edilen, ülkesine küskün yönetmen. mehmet günsur'u türk sinemasına kazandıran filmlerinde daha çok italyan yeni gerçekçi ve neo-realist etkiler gösteren güleç insan.
hamam filmiyle epey ses getirmiş tir kendileri ve bizi de yurt dışında çok iyi temsil etmektedir. ama biz sürekli gay, türkiyeyi umursamıyor gibi saçma sapan yakıştırmalar bulmaya çalışıyoruz. zaten sinema konusunda elimizde avucumuzda bir kaç tane değer varken bunları da sahip çıkmak yerine eleştirmek tam bir mantık hatasıdır. 30 mart da vizyona giricek olan magnifica presenza filmiyle de büyük ses getireceğine inanıyorum. tabi cem yılmaz'ın katkılarını da unutmamak gerekir.
Her filminde mutlaka yemek masası ve etrafında uzun saatler geçiren insanların olduğu filmler yapan yönetmen. Filmler hep italya da geçmektedir. Serra Yılmaz, her filminde olmasa da oyuncu olarak filmlerine eşlik etmiştir. Cahil Periler favorimdir.
Çok zeki bir adam;"kutsal yürek" filmi saysinde "sencillik" denilen şeyin
bir erdem değil tamamen aptallık,ilerleyen safhasında hastalık olduğunu kanıtlamıştır.
son çekeceği filmde kenan imirzalıoğlu ile kıvanç tatlıtuğ 'u biraraya getirecek olan yönetmen. bu haber kenan imirzalıoğlu tarafından doğrulanmıştır. film söylenilene göre 2011 yılında gösterime girecekmiş.
edit: tuba büyüksütün ile beren saat'e de teklif götürmüş . ama onların oynayıp oynamayacağı daha kesin değil.
Kendisini defalarca italyan'ım benim vatanım italya diye tanımlamasına rağmen bazı kesimlerce hala sahiplenilen yönetmen. Efendim adam neden dvd firmasına Türkçe seçeneği koydurmuyormuş? adam ben Türk değilim diyor ne diye koydursun?
Timur Bekmambetov bile "aslen Türk kökenliyim" dediği bir dünyada Türklüğünden utanır kendisi. Ayrıca fazlada şişirmemek lazım, evet bir dönem bir kaç başarı elde etmiştir fakat öyle dünyaca tanınan sayılı yönetmenlerden değildir.
italyan dvd firmaları tarafından dvd haline getirilen filmlerinde*, türkçe dil seçeneği bulunmayan yönetmen. kendisinin yerinde olsam, en azından türkçe dilinin de o dvd'de yer alması gerektiğini, aksi taktirde o firmayla iş yapamayacağımı** dvd yi yayınlayan firmaya belirtirdim. *. artık italyan olarak bilinen bir türk evladı olarak, en azından bunu görev bilmesi gerektiğini düşünüyorum. gerçekten çok başarılı bir yönetmen, orası ayrı konu. çok da severim.*
italya'da kitap konusu olan yönetmen.
--spoiler--
italyan gazeteci Laura Delli Colli'nin Türkiye'de doğan ve italya'da yaşayan yönetmenle yaptığı "nehir söyleşiden" oluşan kitap, Özpetek'i konu alan ilk monografik çalışma özelliğini taşıyor.Özpetek'in dünyasının kapılarını okurlara aralamayı amaçlayan kitap, "Ferzan Ozpetek/Ad occhi aperti" (Ferzan Özpetek/Gözler Tamamen Açık) başlığıyla, italya'nın büyük yayınevlerinden Mondadori tarafından yayımlandı.
Özpetek, kendisini konu alan kitabın yayımlanması vesilesiyle Corriere della Sera gazetesine verdiği demeçte, eleştirmenlerden çekinmediğini belirterek, "Yedi film yapmamın ardından, saldırgan üslup kullanılmaması koşuluyla, artık rahatım" dedi. Hamam (Bagno Turco), Cahil Periler (Le Fate Ignoranti), Harem Suare, Karşı Pencere (La Finestra di Fronte), Bir Ömür Yetmez (Saturno Contro), Kutsal Yürek (Cuore Sacro), Mükemmel Bir Gün (Un Giorno Perfetto) adlı filmleriyle "en tanınmış italyan yönetmenler" arasında yer alan Özpetek, Aralık 2008'de New York'un Modern Sanatlar Müzesinde filmlerin gösterilmesi sırasında kendisinin "Türkiye'nin italyan sinemasına hediyesi" biçiminde takdim edilmiş olmaktan mutluluk duyduğunu söyledi.
--spoiler--
vogue türkiye'nin ilk sayısına konu olmuş yönetmendir. fatoş karahasan köşesinde yine bu yönetmenin son filminden bahsetmiştir. yakında haberlere de çıkacaktır, eğer varsa pr ajansına buradan selam olsun.
ülkemizde 26 Mart'ta gösterime girecek Mine Vaganti (Serseri Mayınlar) adlı filmiyle arz-ı endam edecek üstad yönetmen.
lecce'de çektiği filmde, makarna üretimi ile uğraşan bir ailenin öyküsünü anlatmış. italya'da pek bir beğenilmiş.
büyük bir keyifle, merakla beklemekteyiz.....
çok kişisel gibi görünen şeylerin, aslında ne kadar da kişisel olmadığını en iyi gösteren yönetmen. italya'da yaşıyor. filmlerini orada çekiyor, genelde oranın oyuncuları ile filmlerini yürütüyor. ama bu beni hiç ilgilendirmiyor. isterse italyan olsun ve hep türk motifler barındırsın, isterse türk olsun ama türk kimliğine dair hiçbir şey yansıtmasın ya da bu iki kutubun ortasında yer alsın. hiçbir önemi yok. bir yerden avuca alma işini bu kadar güzel ve naif bir şekilde yapabilen her kim varsa, o baş tacı edilmelidir.
hamam, harem suare, cahil periler, karşı pencere, kutsal yürek, bir ömür yetmez ve mükemmel bir gün şu ana kadar ki eserleri. diğerlerini beklemekteyiz. o vurulası detaylar, görüntüler, şaşırtmacalar ve o harika soundtrackler için.
son zamanlarda 'ben italyanım' dediğiyle ilgili haberler çıkmıştır. italya'da aylık olarak çıkan fox uomo dergisinde yer alan bir röportaja 'yüzde yüz italyan' başlığı atılmıştır. ferzan özpetek ise bu ifadenin kendisine ait olmadığını ve anne babasının türk olduğunu belitmiştir.
cahil perilerden sonra çektidigi karşi pencerede filmlerinin kalitesinin daha çok arttıran ve italya cumhurbaşkanı tarafından kutlanmıştır.bir roportajında kendisini türk asıllı italyan olarak ifade etmiştir.
filmlerinde eşcinselliği değil eşcinselleri kullanan yönetmen.
bunu yapmasını da gayet olağan karşılıyorum. her gün yanınızdan geçen onca insandan, akrabalarınızdan, arkadaşlarınızdan biri bu hayatı yaşıyor. tahmin edemeyeceğiniz kadar fazla eşcinsel yaşıyor dünyada.
kadınsı olan eşcinselleri hemen fark ediyorsunuz ama ya olmayanlar? işte onlar size dışarıdan heteroseksüel gibi geliyor. ne sinemada el ele film izleyen eşcinsellerden, ne dört duvar arasında yaşamak zorunda olduğu şeyleri o dört duvar arasında yaşayan eşcinsellerden haberiniz var.
her filmde bir kadın ve erkeğin aşkının anlatılması "heteroseksüellik propagandası" olmuyor da iş eşcinsellere gelince mi propaganda (!) oluyor? güldürmeyin... kaldı ki cinsel kimlikler doğuştan gelir, propaganda, özendirme, örnek alma gibi durumlar kişinin cinsel kimliğini oluşturmasında etkileyici faktörler olamaz.
ben bir eşcinsel olarak eşcinsellerin yaşadıklarını da beyaz perde de görmek istiyorum. ben de kendimden bir şeyler bulmak istiyorum orada. ve ferzan özpetek'e de bunu çok başarılı bir şekilde gerçekleştirdiği için teşekkür ediyorum. kimse bilmese de, görmek istemese de, anlamaya çalışmasa da herkes gibi duygularımızın olduğunu, herkes gibi aşık olduğumuzu, ayrıldığımızı, barıştığımızı, üzüldüğümüzü, eğlendiğimizi, aldattığımızı, seviştiğimizi ve tüm bunlardan dolayı diğer hiçbir insandan bir farkımızın olmadığını insanların kafasına inatla soktuğu için tebrik ediyorum. birilerinin bir şeyleri anlatması gerekiyor artık bilinçsiz insanlara. ben bunu sözlükte yapıyorum, ferzan özpetek sinemada...
neredeyse bütün filmlerinde eşcinsel vurgusu bulunan yönetmendir. hamam, harem suare, le fate ignoranti, karşı pencere, bir ömür yetmez vs..
bir röportajında "militan bir eşcinsel olmadığını, ideolojik bağı bulunmadığını" söylese de filmlerini izleyenler eşcinsel kimliğinden hiçbir filminde sıyrılamadığını bilir.
gay bir yönetmenin aşktan anladığı tek şey homoseksüel ilişkiler olmamalıdır. iyi bir yönetmen, hissetmediği duyguları da izleyiciye hissettirebilmelidir.
yıl 2002, melankoliğim yine, kendimle başbaşa kalmak istediğim günlerden biri.
tek başıma sinemaya gidiyorum. vizyonda hangi filmler olduğunu bile bilmiyorum. giriyorum içeri, bakıyorum film afişlerine ve anında karar veriyorum hangi filmi seyredeceğime.
çıktığımda hayatımda gördüğüm en etkileyici film olduğunu düşünüyorum karşı pencere'nin. kimmiş bu ferzan özpetek diyorum, araştırıyorum eve gidince ve öğreniyorum ki yıllar önce izlediğim hamam filminin de senaristi ve yönetmeniymiş. hamam da hafızamda ve kalbimde yer eden, en sevdiğim filmlerden biri zaten.
sonra diğer filmlerini de izliyorum; senaryolarıyla, görüntüleriyle, oyuncularıyla, müzikleriyle her filmine aşık oluyorum ve hepsinden aynı karmakarışık tadı alıyorum. insan tadı, aşk tadı, dostluk tadı, yaşam tadı, mutluluk tadı, pişmanlık tadı, cesaret tadı, zayıflık tadı, yani gerçekliğin tadı; kimi zaman tatlı, kimi zaman acı...
eğrisiyle, doğrusuyla; insan... yanlış sayılanın içindeki doğru, çirkin sayılanın içindeki güzel, kötü sayılanın içindeki iyi. her türlü önyargıyı çürütecek bir gerçek gözler önüne seriliyor her filminde; mutlak iyi ya da mutlak kötü diye bir şeyin olmadığı ve insana ait olan hiçbir şeyin bizlere yabancı gelmemesi gerektiği gerçeği. insanın hep insan olduğu, sadece koşulların kişiden kişiye, zamandan zamana, hayattan hayata değiştiği gerçeği.
son filmi mükemmel bir gün'de (un giorno perfetto) biraz daha şiddet öğesi ekleniyor alışılagelmiş tada. bu film de beni yanıltmıyor ve ferzan özpetek filmlerinin ruhumdaki yerini pekiştiriyor. her f. ö. filminin olmazsa olmaz parçası serra yılmaz'ı göremeyecek miyiz bu filmde diye endişeleniyorum bir ara, sonlara doğru küçük bir rolde görüp, sesini de duyunca sinema keyfim orgazm seviyesine ulaşıyor, tatmin olmuş şekilde ayrılıyorum sinemadan.
