madrid doğumlu ispanyol sanatçı. illüstrasyon ile resmi birleştirip olağanüstü işler ortaya çıkarmıştır. bir röportajında şu sözleri sarf etmiştir:
"bir tablonun çalışması her zaman bir fikirle başlar ve bazı durumlarda da iki üç sene süren ara verme sürelerinde gelişir. benim sergilerim tematiktir ve saplantılarımı yansıtır. bütün tablolar birbirleriyle bağlantılıdır."
bu soru "fernando vicente kimdir" sorusuna verilen cevaptır. oldukça ilginç bir cevap olarak gelebilir ama değil. çünkü "ben kimim" sorusuna cevap aranıyorsa - tabii bir sanatçı için- eserlerine bakılması kâfidir.
organsız beden kavramı ile ilgili düşünürken tanıştım fernando vicente ile. ve onun bu olguya yani organsız beden kavramına yaklaşımı daha farklı. şöyle tanımlıyor:
bir makine olarak vücut!
resimlerine bakıldığında vicente - çokluk- cinsel uzuvları makineleştirir. iyi de neden? benim buna getirdiğim açıklama giles deleuzeun "arzu duyan bedenler" kavramına bakmamı sağladı. o konuyu ayrıca tartışmak için öncelikle makine olarak vücut kavramına bakmak lazım.
emile zola'nın vücut olarak makine ile vicente'nin makine olarak vücut birbirinden ayrılırlar. bunun için de bu kavramları açıklamayı kendi başlıklarında yapmak istiyorum.
