mükremin'in edeleli gollarına hasta olan kadın. numan'dan bıkmış, her seferinde mükremin'le fenteziler alemine dalmış ama o güççük manav dükkanında aradığı mutluluğu bulamamıştır.
Kocası Numan'ı z vitamini bulması için eczaneye gönderen bir demet tiyatro kahramanı. Yılmaz Erdoğan bir kaç yıl önce bölümlerde yer alan ve Feriştah'ın Mükremin'e yazdığı mektuplar "Feriştah'ın mektupları" adıyla piyasaya sürmüştür.
"...mükremin kızdığın zaman boynunun damarları şişşip şişşip iniyor ya, kahgroluyorum..." sözüyle yıllardır zihnimizin bir köşesinde gülümseyebilmek için beklettiğimiz bir demet tiyatro karakteri.
hayatımdaki ilk kız arkadaşım, adını insanlara söylediğimde alay konusu olduğum insan hatta:
a : ya feriştah böyle şöyle......
b : peki ona niye feriştah diyorsunuz?
"uludağ'a gittiğimizde, tiksindiğim kocam numan derhal soğuktan şikayet etmeye başlamıştı. çünkü romatizması vardı ve romatizma malesef ölümcül bir hastalık değildi. tıp nedense numan'ın romatizmasını iyileştirecek ilaçları bulmuştu." sözlerinin sahibi diri vicutlu yengemiz.
mukremin'e muthis akrostis siiri yazmis hayatimin kadini.akrostis'e aksostris diyen kisidir.o siir: maalesef seni bana hasta dediler üzgün bir haberi sevinçle verdiler kalk sevdiğim sarıl bana dedim razı gelmiyor gönül avun dediler edelelere karşı kendini savun dediler manyak mısınız dedim ne savunması içinin yangınını söndür dediler nasılsa ilk harfleri okur dediler!
".... O kapıda belirdi... Allahım bir insan ancak bu kadar kapıda belirebilirdi... odaya önce edeleleri geldi... edelelerden yarım saat kadar sonra da vicudunun diğer kısımları yanımıza geldi..." **
