aynı kültürden gelen iki insanın ünlü olmaları sebebiyle dikkat çeken ilişkisidir.
öncelikle abi-kardeş ilişkisidir, galatasaray lisesi'nde yıllarca okuyan ferhan şensoy bir gün "yaşım 16, mesleğim deha, eksiğim somut eserlerim"* demiştir sanat dünyasında bir yerlere gelmek isterken sevdiği işi yaparak hayatı yaşanılır kılma kararı da almıştır. ailesinden uzakta, daha özgürce yaşadığı gençliğinde haldun taner gibi bir üstad da elinden tutup destek verince ilk eserlerini genç yaşta vermeye başlamış ferhan şensoy fransayı da görüp gelince normal olarak türk toplumu hakkındaki düşüncelerinin daha da değişmesiyle kimi zaman anlaşılamasa da değerli eserler veren aydın haline gelmiştir. hiç bitmeyen tiyatro aşkının da verdiği güçle yorulmayıp çalışmış, emeklerini donanımlarıyla birleştirerek kendini ispatlamış ve türk tiyatrosunda önemli bir yer tutarken gençleri de yetiştirmesiyle önemli bir rol edinmiştir. ne var ki üstad, televizyonlarda kendisine gülen halkın salonlarda onu alkışlamadığını gördükçe kahrolmuştur ama yılmamıştır, çalışmalarını (zevk alarak) belirli bir kesime de olsa sunmaya devam etmiştir. ancak yaşam tarzının da farklılığıyla halktan biraz ayrılmış ve kimi şeyleri görmekte yetersiz kalmıştır. bugün kimi sağlık sorunlarına karşın yeni bir kitap yazmakta ve tiyatro oyunlarını sahnelemeye devam etmektedir.
okan bayülgen de benzer bir giriş yapmıştır hayata, henüz 15-16 yaşlarındayken. o da aldığı yurt dışı eğitiminin ve görgüsünün ardından türkiye'de tiyatro alanında çalışmalara başlamış ve devlet tiyatrolarının en genç yönetmeni olmuştur. seslendirmeleriyle, oyunculuğuyla, radyo programıyla da bir yerlere geldikten sonra televizyona geçmiştir ve gençliğin sesi haline gelmiştir. ancak ferhan abi'si gibi belki de en sevdiğinin peşinde koşmaktansa daha realist yaklaşmıştır hayata. ferhan abi'si gibi yıllarca göz önünde olduktan sonra unutulmanın acısını yaşamayacaktır ancak hiçbir zaman verdiği emeğin de tadını tam olarak alamayacak gibidir.*bir yandan göze batan işler yaparken bir yandan da çeşitli sanat dallarında icraatta bulunmaktadır, kiralık oyun gibi.
ikisi de insanlar tarafından ya çok sevilen ya da çok ciddi olumsuz duygular beslenen kişilerdir. türkiye'de küçük bir kesim tarafından anlaşılmışlardır ve çalışmları hep onlara yöneliktir.(okan bayulgen'de durum bıraz daha farklı olsa da ileride aynı şeyleri yaşayacak gibidir) ikisi de çok halktan değildir, türk halkının çoğunluğunun aklına bile gelmeyen şeyleri yaşamışlardır dolayısıyla mevcut yaşam tarzları da halkınkinden çok farklıdır.
bayülgen'i seven, şensoy'u da sever; ve hatta vian'ı da, robbins'i de; hatta ve hatta sartre'ı da sever.
ikiside saygı duyulası insandır. ikiside hayatı iplemezler. hayatlarında herkesin ulaşmak istediği başarıya ulaşmıştır. ama bi doyum noktasında değillerdir. ölene kadar da olmayacaklardır. sanatın başka dallarıylada uğraşırlar. hatta hepsiyle uğraşmak istemektedir. ikiside gitar çalıyo. ikiside çok yer gezmiş herşeyden önemlisi görmüş insanlardır. vs. bi çok şey işte bildiğimiz gibi kalın.
okan bayulgen için 1996'dan sonra turkiye dinamiklerine yön vermiştir diyebilirim daha yolun cok cok basindadir, hele su söhret saganaği gecsin kendi gözünü tam anlami ile doyursun kültürel anlamda hizmetlerini arz edecektir.
ferhan sensoy mu? işte bu adam sizin icin istikbal olan seyler benim icin mazidir sözü cuk olarak oturmustur. evet kendisi turkiye'de tiyatro anlaminda standartlari darma duman etmiş ve gercek anlamda epik tiyatroyu ve kendi cizgisini ulkemize bir ekol olarak sunmustur. hatta bununla yetinmemiş kitaplar makaleler yazmiştir.
sözün özü ikisi de bugunlere dogru duzgun bir egitimden gectikleri için gelebilmişlerdir.
