başkasının başarısına üzülen, başkasının başarısızlığına sevinen ezik zihniyetten daha iyi bir kafadır. en azından kendi başarısı ya da başarısızlığına bakar. başkası gibi fener yenildi lan oleey demez. kendi maçına bakar. kendi başarısı ya da başarısızlığı önemlidir. kendi maçından haberi olmayıp, fenerbahçe'nin bütün maçlarını izleyen gs'li bjk'li bilirim.
fenerbahçe aleyhine faul verildiğinde küfürler sayan fakat diğer kameradan bakıldığında fenerlinin rakibinin göğsüne bindirdiği tekmeyi gördüğünde haklıymış demek yerine susan.
hakem fener lehine penaltı vermediğinde yine küfürler sayan hakemi satılmışlıkla suçlayan fakat posizyonun tekrarımda en ufak bir temasın görülmemesi üzerine susan.
19/20 yaptık diye türkiye yenilmezlik rekorunu kırdıklarını zanneden fakat beşiktaşın yenilmezlik rekorunu unutan.
kendileri galip geldiğinde haklı bir galibiyete sevinen fakat her mağlubiyeti haksız bulan.
bütün futboldan başka işi gücü olmayanlara girmesi temennisi ile. ulan dünya yıkılsa fener-galatasaray-beşiktaş. gerçi bu size iltifat amk. "efet yoo donya do yokulso biz tokumumuzu bırakmayız yooo".
garip bir kafadır. ne yapacağını bilemezsiniz mesela bu kafada olan bir insanın... hani böyle her şeye zırlayabilir ama bir bakmışsınız şampiyon olmadan sevinmiş. aynı zamanda yapılan araştırmalar sonucu bu kafaya ulaşmak için alkol, hap ya da ot çekmek faydasızdır. bu kafanın yeri bambaşkadır literatürde.
