yaşadıkları olayları düşünürsek, hangi takımın başına gelse taraftarının psikolojisi bozulur.
bu hak verdiğim kısım.
ama devamı var...
sadece şu sıralar değil, genelde mağduru oynarlar. kötü olan talihsiz durumlar hep kendilerini buluyormuş gibi hezeyanları vardır. bu hezeyanlar panik durumu yarattığı için arabeske meğillenirler. zaten bütün arabesk tipler bu mağdur edebiyatı damarından bahsederler. alın size zırlayan arabeskçiler ve höykürmelerindeki tema.
paranoyaktırlar.kendileri dışındaki herkes düşmanlarıdır ve bunların kötülüğü için çalışırlar. gerçek ve sanal birçok düşmanları vardır. satılmış mhk, gs'li federasyon ve hatta gs'li uefa başkanı. tabi ulus bazında da herkes türke düşmandır. üç tarafımız deniz, dört tarafımız düşmanla çevrilidir ve herkes bizi bölmek vatanımızı elimizden almak için uğraşıyor.
tahammülsüzlerdir. bu; kendilerinde kızgınlık, sinir, hatta kalıcı arazlara sebebiyet vermektedir.
sakin olmalarını, olayları olgunlukla karşılayıp, objektif yaklaşımlarda bulunmalarını temenni ederim.
profosyonel destek isteyen olursa yardımcı olabilirim.
takım tutmak, taraftar olmak tutkudur bir nevi. fakat bu tutku, takımın zor duruma düştüğünde, liverpooldan 8 yediğinde, chelsea'den 5 yediğinde ya da uefa kupasını aldığın zaman dahi bile psikolojiyi çok fazla etkilemeyen şeylerdir. çünkü bu tutku hiçbir zaman seni aç bırakmaz, tok yapmaz.
babannemin dediği gibi "top karın doyurmaz".
