kendine karşı yapılmış tüm ittifaklara rağmen dimdik ayakta durabilmek ve şampiyonluğu 2. kez son maçta kaybetmelerine rağmen hala 'yaşam biter,destek asla' diyebilmektir.
sahaya 6 yabancıyla çıkıp rezil olmaktır. futbolda rezil olup, hiç takip etmese bile diger branşlarda söyleyiz böyleyiz demektir. 6 maçta '0' puan çekmektir.
kısaca zor zanaattır efenim.
fenerbahçeli olmanın küçüklüğünü dile getirirken , ' bir üst girideki kadar küçük bi şeydir' şeklinde sözlük formatının ebesini haklayan küçük şeylerin varlığını bize gösteren asil duygudur.
yapmayın çocuklar, sizin aslan(!) parçası topçularınız bile fenerbahçe adını duyunca yusuf yusuf atıyor, mumlar dikip ayin yapıyor, fener marşını duyunca morarıp tesisten adam kovuyor, siz de onları örnek alıp fenerbahçe ismini duyunca tabana kuvvet kaçacağınız yerde, şu alttaki örnekte olduğu gibi komik duruma düşüyorsunuz.
maç günleri bağdat caddesinin cıvıl cıvıl ortamlarında gezmek,içkini içmek,arkadaşlarınla stada doğru yürümektir.dünyaca ünlü bir takım olmasına ve geniş kitlelere yayılmasına rağmen bir semt takımıdır fenerbahçe ve bunun keyfini türkiye'de en çok çıkaranlardır fenerbahçeli olanlar...
yılda sadece iki kez şeyi kalkan koca olmak gibidir. bütün yıl içerde dışarda ezik ezik rezil olup tek bir skoru olmayıp da yılda iki kere bu mutlulukla aklını kaçırıp kendi gerçeklerini unutup dillerine vurur.
hikayemizin kahramanı küçücük bir çocuk. $u 80'lerin sonunda 90'ların ba$ında olan çocuklardan.
daha okuma yazma denen zirzopun ne olduğundan habersiz, susam sokağı'nı izleyip bir bok anlamazken ba$ladılar onun beyninin etini yemeye.
$$t çocuk;
sana zorla söyletmeye çalı$tıkları 'rerere rarara gassay gassay cimbombom' repliklerini elinin tersiyle silip atıp, fenerbahçe mar$ları söylemeyi, fenerbahçe'nin 90-91 sezonu ilk 11'ini ezbere saymayı nasıl öğrendin öyle allasen ?
aileyi geç sülalenin hepsi galatasaray'lıyken göt kadar velet nerden tutturmu$tun fenerbahçe diye ? ne anlarsın ki olm ?
'fenerbahçe'li olunmaz fenerbahçe'li doğulur' lafı tırı$ka değilmi$ demekki. bunu biliyorum çünkü o velet benim.
blug caginin gelmesine 5-6 sene olan 3 cocuk, amcalari tarafindan sirayla bir adet soruya tabi tutulurlar. amcasi rastgele bir yegenine sorar "hangi takimlisin?" cocuk besiktas der. hayal kirikligi icinde diger cocuga doner ayni soruyu yoneltir. cocuk "galatasaray" yanitini verir. son kalan yegene doner "peki ya sen?" der "fenerbahceliyim" cevabinin akabinde amca bir cikolata cikartir ve fenerbahce taraftari olan yegene uzatir. iste o anda fenerbahceli olmanin neden ayricalik oldugu henuz cok ufakken dahi anlasilmistir. fenerbahceli olmak ap-ayrı'dır.
