takım seçme konusunda kararsız kalan 5 yaşındaki kardeşime fenerbahçeliliği seçecek olması durumunda başına gelecek zorlukları işaret etmeye başladığımdaki giriş cümlem. bak oğlum yalnız kalacaksın, herkes seni kıskançlıkla izleyecek,çamur atacaklar, çelme takacaklar, kulup takacaklar, arkandan taş atacaklar, küfür edecekler, başına tikenli taç takacaklar, baba beni unuttun mu diyceksin üşüyceksin ve o görkemli zirveye çıktığında o sarp kayalıklarda yalnız yaşayacaksın diye devam ettim. gözleri doldu,biraz korktu ama sonunda vazgeçirebildim.
aslından o naif ve duygusal bir çocuk beşiktaşlılık ona çok yakıştı.
biz sevinmek için sevmedik diye sikko bir söylemi olan kodumun romantiklerinin "türkiye kupası yok, avrupa başarısı yok, neden tutsunlar ki" söylemleri ile eleştirdiği söylem.
tekrar diyorum kodumun futbol romantiklerinin anlayamayacağı bir söylem. gelip bu başlıkta bile çemkirenler varsa evet fenerbahçeli olmak yürek ister.
