sevmek için bir neden arayanların bilmek isteyeceği nedenlerdir. muhtemelen kendi takımlarını sevmek için çeşitli nedeler bulan tiplerdir onlar. zaten bu da taraftarın, her durumda maddi veya manevi olarak takımına nasıl sahip çıktığı ile ortaya çıkıyor.
sevmek karşılıksız sevmektir ve karşılıksız seven insan, bir neden aramaz. sadece sever. o kadar.
1) 6 yabancı oynatmak
2) şampiyon olunmayan bir maçta şampiyon olmuşcasına sevinmek, timsah yürüyüşü yapmak
3) başkanın "sikerim böyle fenerbahçeyi" demesi
4) avrupa'da 0 çekmek
5) emre belözoğlu, volkan demirel, fabio bilica gibi spor ahlakı ile dolu olan futbolculara sahip olmak
6) takımının kalecisine tesislerde saldırmak
7) ercan saatçi, rıdvan dilmen tarzı süper tarafsız köşe yazarlarına sahip olmak
8) 12 sene önce yakalanmış başarıya çamur atmak, türkiye kupası konusu açılınca "teneke yeaaa" diyerek savunmak.
9) "rıza efendi 2 ekmek 1 süt" gibi ileri derecede terbiyeli, saygılı pankart açmak
10)pancu'nun kalede olduğu bir maçta gol atamamak. hatta koray avcı tarafından susturulmak.
sevgilerini alınan kupalara, kazanılan maçlara, alınan futbolculara bağlayan sevgisiyle klubünün başarısını doğru orantılı kuran kişilerin anlayamayacağı nedenlerdir. hatta neden yoktur.
insan annesini neden sever. sadece seni doğurduğu için mi sana baktığı için mi? annedir o sevilir senin annendir. doğanda vardı anneni sevmek, babanı sevmek. bu da öyle bir şey nedene gerek yok seviyoruz doğamızda var.
Sevmek için nedeniniz varsa sevmemelisiniz.
Biri, bir şey sadece sevilir. Sevgide neden mevcutsa ona sevgi değil çıkar ilişkisi denir.
Bir milyon nedeni olsa da, ben nedensiz severim. Hava gibi, su gibi benim için.
