türkiye kupasını kazanması ile maç sonu ortaya çıkan tablonun düşündürdüğü durum. 29 yıl sonra türkiye kupasını kazanan fenerbahçeli oyuncular sakince birbirini ve rakibi tabrik etmiş, sahadaki 22 oyuncu sarmaş dolaş olmuştur.
Bursaspor taraftarının olgunluğu yanında hiçtir. Yenilen ve futbol adına hiçbirşey vermeyen takımına böylesine sahip çıkan, rakiple hiç işi olmayan tek amaçları takımını desteklemek olması gereken ve sonuna kadar bunu yapan aziz bursaspor taraftarımıza ve galibiyeti hak eden fenerbahçeli herkese tebrikler.
kadıköy'de insanlık dışı sevinç gösterileriyle kupa alan fransızlara inat 29 yıl hasretini çektiği kupayı hele de böyle bir sezonda almasına rağmen maçtan sonra sağduyulu bir şekilde rakibini tebrik eden bir olgunluktur. helal olsundur. bukalemunlar ağlayabilirler.
fenerbahçe olgunluğu kaybedilen şampiyonluğun acısını çıkarmak için polis arabası yakmak, büyük bir hırsla önlerine çıkan her şeye zarar vermektir. çok olgunlar gerçekten.
süper finaldeki gs malubiyeti sonrası teknik direktörü rakip teknik direktörü ile kol kola sahaya doğru giden, kaptanı tarafından rakip oyunculardan birbirinin üzerine atlamakla meşgul olmayanlarının tek tek sarılıp tebrik edildiği, sonrasında yine kaptanının rakip soyunma odasına gidip gslilerin şaşkın bakışları arasında tüm futbolcuları kutladığı fenerbahçenin yenerken de yenilirken de sergilediği olgunluktur. Teşekkürler fenerbahçe...
cristian baroni'nin ağlama hareketi, volkan'ın topu kalçasıyla tutma ve kasıklarıyla oynaması, emre belözoğlu'nun ta kendisi, semih'in her faul yaptıktan sonra rakibinin üstüne yürümesi ve çok çok arttırılabilecek örnekleri bulunmaktadır. maaşallah!