başarılarla dolu mazisidir.
hangi birini sayıyım?
türkiye liginde kazanılmış 29 şampiyonluk. (diğer takımlar yanına bile yaklaşamaz)
22 türkiye kupası (son 8 yıldır aralıksız kazanıyor)
avrupada 4 uefa kupası şampiyonluğu ( bu yüzden galatasarayın kupasını küçümsemekte haklı)
3 şampiyonlar ligi şampiyonluğu ( yarı finalleri-finalleri saymıyorum bile)
2 süper kupa ( birinin finalinde barcayı, diğerinde real madrid'i yendi)
yani uzun lafın kısası, meyve veren ağaç taşlanır anacım. ondan sevilmiyor fener.
bakın fenerbahçenin sevilmeme problemi nedir ben açıklama getirmeye çalışayım, öncelikle fenerbahçe camiası gerçekten çok köklü bir camiadır, bu aşikardır, fakat köklü derken etraftaki büyük çınarları görmeyi asla becerememişlerdir, yani ben size diyim bir nevi 'tek çocuk sendromu' gibi bir şey. yani kendini tek görmek, görmeye çalışmak. kendini izole eden aslında kendisidir. kendisini tek çocuk sanar, tek zanneder, bu çok vahimdir. böyle olunca da abisi olsun, ufak kardeşleri olsun nefret duymaya başlar, haksızlar mı? bu kadar yüksekten uçmaya çalışırlar, artık kaç yıl oldu kendileri unuttu, bir kupaya elleri hasret kaldı. bomba transferler, bakın bu sene uçacağız avrupada filan, 6 maçta 0 çekmeler, bizi ülke olarak gerilere çekmeler, bu sevilmeme durumuna katkıda bulunan şüphesiz aziz yıldırım, ve bir sürü yorumcu rıdvan dilmen dahil, ve hatta size şunu da söylemek isterim, televizyondaki neredeyse tüm türk dizilerinde illa ki birisi fenerbahçelidir bu gözümüze gözümüze sokulur, 18 takımlı ligde nedense sadece bu takım ön plandadır, bu bile iter, eeeh dedirtir.
fenerbahçe cumhuriyeti, 17 vs 1, bukalemunspor gibi saçmalıklar, aziz yıldırım'ın göz göre göre herkesi tehdit etmesi, çirkef topçular filan. futbola objektif bakan taraftarları tadından yenmez ama ağzından köpükler saçarak takım kavgası yapanlar da fenerbahçe'yi antipatik kılmaktadır.
kızdan pas alamayınca ''o****u'' diyen,
harika bir iş yapan insana '' vay a**na koduğum ne yapmış ama'' diyerek hayranlığını belirten,
çalışıp kazanan arkadaşını '' daha dün eşşeğe biniyordu aq '' diye kıskanan,
açık giyiniyor diye tecavüzü haklı çıkaran,
beleşciliğe ve kanunsuzluğa alışıp, asalak gibi yaşayan toplumdan ne beklenir ki?
asıl eleştirilecek-garipsenecek yön, her insanın fenerbahçeyi sevmeleri olur.
şimdi hiç kimse kandırmasın kendini. yok efendim armasında ot varmış, aziz başkanmış, şikeymiş şuymuş buymuş. fenerbahçenin sevilmemesinin tek sebebi, şampiyonluğa oynayan her takımın rakibi olmasıdır. bursaspor şampiyonluğa oynuyor rakibi fenerbahçe, trabzonspor, galatasaray, beşiktaş oynuyor rakibi fenerbahçe. şampiyonluk yarışmasında karşı tarafı yıldırmak için leke atmak doğaldır. fenerbahçem hep rakip olduğu için zamanla diğer takımların antipatisini kazanmış ve yalnızlaşmıştır. tıpkı büyük türk devletleri gibi. türkün türkten başka dostu olmadığı gibi fenerlinin fenerliden başka dostu yoktur.
ümit aktan'ın bu konuda çok çok hoşuma giden bir sözü vardır. şöyle ki:
türkiye de fenerbahçe nin neden antipatik bulunduğunun cevabı, iki dakikalığına kendini şampiyon sandığı anda hoplayıp zıplayarak bunu kutlamak yerine hemen rakibini incitmek ve onunla alay etmek amacıyla timsah yapmaya kalkmakta gizlidir.
allah tan bir şike olayı oldu bu böyle kıyamete kadar gider.. başarılı ve zengin bir kişi üzerinden gidelim o kişi hep kıskanılır pek sevilmez.. aynı fenerbahçe de öyle başarılı bir takım ee parası da var bünyesine en iyi futbolcuları katmak istiyor.. hangi kulübün parası olsa aynı şeyi yapar yabancı futbolcu satın alır..
en zor zamanında bile rakiplerine "hodri meydan, saha burada" diyebildiği için muhtemelen.
ya da son 10 yıldır tüm ezeli rakiplerine her alanda meydanı dar ettiği için.
bunları sürekli yensen bile, akabinde satın aldınız oğlum bile diyebiliyorlar.
zoruna gidenin dübürüne gitsin!
(bkz: dübürüne gitmek)
fenerbahçelilerin bir tarafında olmayan durumdur. galatasaray, beşiktaş taraftarları fenerbahçe'ye sempati duysaydı şampiyonluklar ve galibiyetler bu kadar keyif vermezdi.
