aynı ülkede yaşadığımız, aynı yerlerde takıldığımız insanlar tutuyor o ezeli rakibimizi. akrabalarımız, en yakın arkadaşlarımız galatasarylı olabiliyor ya da örnek aldığımız biri fenerbahçeli. onların takımları bizim için bişey ifade etmiyor ama sokakta gördüğümüz hiç tanımadığımız birini sadece takımından dolayı dövebiliyoruz güzel ülkemde.
ben bi fenerbahçeliyim. annem galatasaraylı. en yakın arkadaşlarım galatasaraylı ve inanın bana fenerbahçenin başarılarından sonra bana zevk veren şey karşılıklı atışmalar. ne manası olur ki kezmanı almanın bunu galatasaraylıların gözüne sokmadıktan sonra. fenerbahçe olmasa galatasarayın, galatasaray olmasa fenerbahçenin tadı olmazdı bu ligde. hatta bu takımlardan biri olmasa bu ligin tadı olmazdı.
fenerbahçeli olmanın en güzel taraflarından biri galatasaray espirileri. eminim fair play ruhunu taşiyan biçok galatasaraylıda aynı fikirdedir. fatih altaylı'nın köşesinden alıntı iki espiriyle bitiriyim entry'i. biri galatasaraylılara, biri fenerbahçelilere
-bi fenerbahçeli uefa kupasını kazandıktan sonra ne yapar?
+playstation u kapatır yatar.
-bi fenerbahçeli fenerbahçe-galatasaray maçını izledikten sonra ne yapar?
+playboy tv yi kapatır yatar.
edit: entrylerden anladığım kadarıyla hala aramızda holiganların olduğunu gördüğüm bi konudur. olsun özel mesajlarda yeteri kadar mantıklı adam gördüm onlar bize yeter.
