Biz bu Armanın altında mutluyuz
Eyvallah Seviyoruz Bunda sorun yok
Sevgide, saygıda, bağlılıkta azalma da yok Her geçen gün daha çok seviyoruz Yani en azından ben kendi açımdan öyleyim Bırakıp giden olacaktır Onlara da eyvallah Saygı duyarım sonuçta Sorun Armada değil Sarı Lacivertte de değil Sevmek sevmemek hiç değil Sorun Armanın layıkıyla onore edilememesi
Uzun süredir, Arma ve bu renklere gönül vermiş olan bizler devamlı olarak üzülme, acı çekme eğilimindeyiz. Bu sefer artık son bulacak dediğimiz an yine hop, bir üzüntü, bir kaos Ölü toprağını üzerimizden atamıyoruz. Oturmuş, masum şekilde mağlubiyeti izliyoruz. Efendim, neymiş spormuş bu. Biliyoruz. Spor. Yenmek var yenilmek var Ama bizim açımızdan bakınca devamlı yenilen biz oluyoruz. Kazanan hep bizim dışımızdakiler. Bir çözümü, yolu yordamı yok mu bu olayın?.
