finansal destek, mafya... hepsine sahiptir fenerbahce. lakin iki sey disinda, turkiye kupasi ve ruh. ocu anlaminda degil, sevgi, baglilik, azim!
avrupa'da bir tek basarilari vardir, o da ceyrek finale kadar cikmalaridir(yayla kupasi vardi bir de 1964'te). peki ya sonraki sene neden gruplari nagalip tamamlayarak dustu? ruh yoktu cunku ruh. evet o bir basariydi, ama ruhsuz bir basariydi. herkes farkli bir millettendi, herkesin gonlundeki takim fenerbahce degildi, herkes umutlu degidi...
lakin galatasaray'a bakin, 4 sene ust uste sampiyonluk, sampiyonlar ligi ceyrek finali ve uefa kupasi, ardindan super kupa. bunlarin hepsi yakin zamanlarda gerceklesti ve bir aciklamasi vardi:
ruh gerçekten yoktur, mesela hakan şükür ün necati nin suratına tükürmesi olmuyor fenerde,
veya forvetler deplasmanda rakip orta sahanın altına yatmıyor.. (bkz: ümit karan)
işte fener bunlara sahip değil.. zamanla olur mu bilemem ama rakiplerden öğrenecek çok şey var..
fenerbahçe vefaya hiç sahip olamamıştır. galatasaray'da ise bu duygu çok yoğun yaşanır. öğrenmek isteyenler bülent korkmaz'a sorsun bir de, bakalım o ne diyecek ?
uefa kupası falan demiyeceğim. zira cümle alem bildiği için, ek bilgi olarak vermek saçma olur. asıl sorun, gerçek bir takıma sahip olamamalarıdır yıllar boyu. bütün futbolcuları ''ben karizmayım, ben süperim, takımda en iyisim'' tarzı triplere girmiştir her seferinde. alex mesela. adam ''ben defans adamı değilim, koşmam'' diyor. o ne demek lan? sen bir takımsın... kontra atakta elbet ki yardım edeceksin. tek başınıza değil, takım oyunu oynuyorsunuz siz...
takım ruhu kesinlike yoktur, olması beklenmektedir.
taraftarına hırsız muamelesi yapan teknik direktör.. gerçekten hep düşündüm bizde niye böyle adamlar olmaz diye,
neden bizimkiler kafasına balgam atılınca bile hiçbirşey demez, uygar geçinir.. (bkz: zico)
burada kültür kavramı devreye girer, pislik ruhlu sözde spor adamları devreye girer..
girer de girer, her kasım girmekte hala, ama önemli olan bu kültürü bütün takımlarımızın yaşatması,
milyonların önünde tombala çeken piçi desteklemek değil önemli olan..
geçmişte yaşamaktan bıkmış ve ileriye bakabilen taraftar kitlesi.
not: geçmişte yaşamaya meyilli derken sakın ola ki fenerbahçe'nin geçmişte çok başarılar yakaladığı sonucuna varılmasın. geçmişe bağımlılık derken yalnızca 1 maç kanıt olarak alınabilir.
galatasaray la teketek maç yapsa alacak futbolcuyu çin malı şeklinde küçük düşürmeye çalışan zavallı taraftar modeline fenerbahçe sahip değildir,
tamam, alex zamanında az can yakmadı, frikikten ters köşe yaptığı oldu, pet şişe atan tribünleri tükürüğüyle boğduğu oldu, ama adamın hakkı vermek lazım,
mesela fenerbahçe taraftarı yiğidi öldürür hatta yedi ceddinin ırzına geçer ama adamın hakkının verir,
en azından ben veriyorum..
efasane bir isimmiş fenerbahçenin sahip olamadığı şeylerden biri de. yahu insan bunu söylerken azcık utanır. bu kadar mı gözünüzü bürüdü fenerbahçe nefreti, bu kadar mı ezildiniz, bu kadar mı küçüldünüz. 100 yıllık tarihindeki o kadar efsaneyi, onların emeğini nasıl bu kadar kolay harcıyosunuz. hadi herşeyi geçtim yıllarca milli takıma da hizmet vermiş o insanları nasıl bir kalemde silip atıyorsunuz. isimlerini saymıycam tabi ki burda, çünkü onların ismini yazarken ben utanırım, onları hatırlanmak zorunda olan kişilermiş gibi hissedeceğim için.
