gerçekleştiği zamanda bizleri yıkan velhasıl kendi kalemize gol attığımız her maçı kazandığımız düşünülecek olursa bir çeşit uğur olduğuna inandığım fenomen.
vakıa-ı adiye *, diyeceğimiz olaydır.
istatistiğe göre avrupa maçlarında fener takımı kendi kalesine gol attığı hiç bir maçı bu sezon kaybetmedi.
evindeyse kazandı. rakip saha da ise berabere kaldı. dilenir ki ingiltere'de de kendi kalesine gol atsın.
chelsea nin hücum hattına edunun yanına deivid i eklemesi ile gene vuku bulmus olaydır. aziz yıldırımın devre arasında devreye girerek* deivid i tekrar fenerbahçeye kazandırmış ve zafer gelmiştir. gelecek maç için şimdiden önlem almak lazım yoksa takımlar artık fenerbahçenin karşısına forvetsiz çıkmaya başlayacak nasıl olsa bunlar atıyor kendi kalelerine başta bir tane biz o golün ardına yatalım diye.***
karşı takıma verdiği avantajdır keza fenerbahçe kendi kalesine gol atmayıp kazandığı maçları pek makbul saymaz. bu görev sıkça edu'ya nadiren diğer futbolculara aittir. (bkz: edu'yu tutamadık)
artık fenerbahçe'nin özelliklerinden biri olmuştur. o değilde deivid'in kendi kalesine gönderdiği golden sonra edu'nun "ohh lan kontenjan doldu, kurtulduk..!" bakışını unutmam mümkün değil.
