Hayatı boyunca bastırılmış duygular, gercek hayatta haksız ve ilegal yollarla zengin olmuşlara karşı ses cıkaramayan, ülkede mafyasından tut, teröristine kadar hatta radikal islamcılara karşı domalan, ışidciler görüp górmezden gelen. Evet bunuda biz söyleyecez yani gercek hayatta kendi götü dahil herşeyi kaybetmeyi kabullenmiş sırf hayatta kalmak icin nefret ve ezilmeye karşı kavga arzularını ve duygularını bastırmış fenerbahceye karşı bu bastırılmış duygularını geri gün ışığına cıkaran yurdum insanından kaynaklaniyor olabilir bu fener nefreti(ve bu milletin inanılmaz cogunlugu bu bahsettigim insana benzer)bu kadar beleşdir yani. Gercek hayatta kücük cocuk ve kadın dışında hic kimseye söz gecirmeyen tipik yurdum insanı( yada tipik müslümanmı desek) işte medya onlara bir hedef gösterdi, fenerbahçe. Özgürlük icin götünü dahil kımıltmamış hayatı boyunca bir sendikasız calışmaya, sağlık koşulları sıfır olan işler sunan rejimlere karşı cıkamamış, işte bu tipler icin fener düşmanlığı bir şansdı, bastırılmış duyguları patlatmak icin.halbuki fenerbahce sadece bir spor kulübü, futbol kulübüydü, ve futbol sadece bir oyundu. Onun icin bu ülkeye futbol gibi hobiler fazla en fazla misket oynansın. Futbol mutbol size yok allahın puştları.amcık desek am'a hakaret olur. Sizin o kıt zekanızla nasıl halen nefes alabiliyorsunuz büyük hayret gercekten.
Aziz Yıldırım ve Mahmut uslu gibi sürekli rakip kulüplere kırıcı açıklamalar yapıp öz eleştiri yapmayan yöneticilerin, Emre belözoğlu ve Volkan Demirel gibi agresifliğini kontrol etmekte sıkıntı çeken futbolcuların sebep olduğu antipatinin analizidir. Nefret değil haklı bir antipati vardır Fenerbahçe' ye.
