kadıköy'ü es geçtim, ali sami yen'deki maçlar sonrasında bile benzer ruh halinde olan galatasaraylıdır.
yıkılmış, yüzünden düşen bin parça olan, futbolun sadece bir oyun olduğunu, çok üzülmemesi gerektiğini unutan galatasaray'lıdır. *
"ulan dünyayı yeniyoruz her seferinde gene fener karşısında madara oluyoruz" diyen galatasaraylı'dır aynı zamanda.
ve o takımı tutan insanın maaalesef ruh halidir.
bu arada ara sıra cengaverlik ederler; mesela;
(bkz: #8029298)
ama gene olmaz...
ertesi günkü konuşmada geçen diyalog şöyle olabilir;
-abi dün noldu bize?
+vallahi hatırlamıyorum birader. maçı az biraz hatırlıyorum işte. bizim kaleciye küfrediyorduk en son. gerisi yok.
-hadi ya. kaç kaç bitti maç?
+söylemeyeyim onu her yıl değişiyor da. kazanamadık bir türlü.
-neyse abi can sağlığı. seneye yeneriz artık. biraz daha transfer yapalımda avrupada kupada alırız. hatta biz desteklenmiş bu kadroyla şampiyonlar ligini, türkiye kupasını alır süper ligde şampiyon oluruz.
+evet hamdi. bu lafı bir yerden hatırlıyorum ama ben. sene başında sen yine diyordun sanki.
-olsun abi. feneri yencez biz.
