1.
-
kolay kolay beğenmeyen, beğeni eşiği ve gözü yükseklerde olan hırslı insandır; ama memnuniyetsiz, züppe, gösteriş budalası değildir. bendir.
bir fena değil insanı olarak örneklendirmem gerekirse:
-offf! abi hatuna bak, taş.
+abartma olm, fena değil o kadar.
-kanka, bu nasıl oldu yakıştı mı?
+fena değil; ama daha iyileri de olabilir.
-kaan, bu hafta çok başarılı oldun, helal olsun.
+teşekkür, fena değildim; ama daha iyi de olabilirim.
-ulan adi, herkes kalmış sen ba ile geçmişsin.
+fena değil tabii; ama aa olsa daha iyi olurdu.
-oğlum para durumun ne alemde, para vereyim mi?
+gena değil ya, halledelim ben gerek yok.
-aşkım, 1 ayı bitirdik ve hiç kavga bile etmedik, ne kadar uyumluyuz diğ mi?
+fena sayılmayız işte, sen de suyunu çıkarma.
fena değil insanının hayatındaki bu diyaloglar zamanla yerini şunlara bırakır:
-aga, karıya bak!
-ya da bakma lan, nasılsa fena değil di mi? hahahaha
-bu mont on numara oldu, ne dersin?
-fena değil di mi? hahahaha
-yine ba almışsın, fena değil ha! hahahaha
-hayatım, şu çanta nasıl fena değil diğ mi?
.
.
.
